Wykształcenie teologiczne uzyskał w seminarium w Bukareszcie oraz w Instytucie Teologicznym miejscowego uniwersytetu, gdzie ukończył studia w 1969. W latach 1969–1971 uczył się na studiach doktoranckich, specjalizując się w języku hebrajskim i Piśmie Świętym Starego Testamentu. Następnie w celu kontynuacji studiów wyjeżdżał do Londynu, Oksfordu i Jerozolimy, by uzyskać w Londynie stopień magistra (ang. master) teologii. Specjalizacyjne studia odbywał następnie w Genewie w latach 1977–1978[2].
W latach 1975–1980 był wykładowcą seminarium duchownego w Bukareszcie, a następnie pracował w stosunków zewnętrznych Patriarchatu Rumuńskiego[2].
24 listopada 1985 przyjął chirotonię biskupią jako osobisty wikariusz patriarszy, z tytułem biskupa ploiesteńskiego, skierowany do pracy w wydziale stosunków zewnętrznych Kościoła. Wielokrotnie reprezentował Rumuński Kościół Prawosławny w czasie wizyt w innych Cerkwiach autokefalicznych, brał udział w dialogu ekumenicznym, w szczególności z anglikanami. Działał w światowych organizacjach prawosławnej młodzieży[2].
W 1994 został pierwszym ordynariuszem nowo utworzonej eparchii Slobozii i Calarasi[2]. Pięć lat później mianowano go arcybiskupem Târgoviște. Na katedrze tej zainicjował remont soboru katedralnego oraz cerkwi Kretzulescu, wzniósł 35 nowych świątyń, rozwijał działalność szkół i instytutów teologicznych. W 2008, w uznaniu całokształtu jego działalności, Święty Synod Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego nadał mu honorową godność metropolity[1].
Autor szeregu publikacji o tematyce starotestamentowej i ekumenicznej[2][1].
