Nowe Delhi (hindiनई दिल्ली – czyt.: nai dilli; ang.New Delhi – czyt.: nju deli) – stolica Indii znajdująca się w Delhi – jednostce administracyjnej mającej status narodowego terytorium stołecznego (national capital territory). Nowe Delhi, choć pod względem administracyjnym jest osobnym miastem, nie stanowi wydzielonego organizmu miejskiego, lecz łączy się z sąsiednimi dzielnicami Delhi, stanowiąc jakby kolejną dzielnicę tego miasta. Potocznie nazwą Nowe Delhi określa się całe Delhi z wyłączeniem Starego Delhi.
Historia
W starożytności starsza część miasta znana była pod nazwą Indraprastha. W I tysiącleciu p.n.e. miasto było stolicą państwa Pandawów. W XII w. Delhi opanowali najeźdźcy muzułmańscy i od 1206 było stolicą odrębnego sułtanatu delhijskiego. Od XIV w. Delhi zostało zajęte przez Timurydów. W latach 1526–1739 Delhi było stolicą państwa Wielkich Mogołów. W 1803 Delhi znalazło się pod panowaniem Brytyjczyków. W 1912 Brytyjczycy przenieśli stolicę z Kalkuty do Nowego Delhi, a w 1947 stało się stolicą niepodległych Indii.
