Nowy Dwór Mazowiecki
Nowy Dwór Mazowiecki – miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, siedziba powiatu nowodworskiego, położone przy ujściu Narwi do Wisły. Ośrodek przemysłowy i usługowy, także dla pobliskich terenów letniskowych. Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto liczyło 28 548 mieszkańców, będąc 19. najludniejszym miastem w województwie[2]. PołożenieNowy Dwór Mazowiecki leży na Nizinie Środkowopolskiej w Kotlinie Warszawskiej, w województwie mazowieckim, 34 km na północny zachód od centrum Warszawy. Miasto usytuowane jest na tarasie nadzalewowym pomiędzy Wisłą, Narwią i Wkrą, które łączą się w jego granicach. Wisła wyznacza południową i południowo-zachodnią granicę miasta na długości 7,5 km. Rzeka Narew natomiast przecina poziomo miasto na pół, oddzielając część rdzenną miasta od osiedli Modlin Twierdza i Modlin Stary. Według danych z 1 stycznia 2010 powierzchnia miasta wynosi 28,21 km²[3]. Miasto stanowi 4,09% powierzchni powiatu. Nowy Dwór Mazowiecki sąsiaduje z 5 innymi gminami: Czosnów, Jabłonna, Pomiechówek, Wieliszew, Zakroczym. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa warszawskiego. HistoriaPierwsze ślady bytności ludzi pochodzą z epoki neolitu (4 – 2 tys. lat p.n.e.)[4], natomiast pierwsze ślady osadnictwa pochodzą z około 1,7 tys. lat p.n.e.[5] Podczas pogłębiania rzeki Narew w 1980 roku znaleziono także fragmenty łodzi z I w n.e., grot włóczni z XV wieku oraz głownię mieczową z XVII wieku. Za założyciela późniejszego miasta uważa się księcia Konrada I Mazowieckiego (około 1233 roku), a pierwsza wzmianka pochodzi z 1294 roku, jako o własności wojewody mazowieckiego Jana herbu Nałęcz. Miasto wymieniane jest w dokumentach pod różnymi nazwami: Nowidwor circa fluvium Narew (Nowy Dwór Nad Rzeką Narew) (1355), Nova Curia (Nowy Dwór)[6], Nova Aula, później także Novidwor, Nouidwor czy Nowodwor. 29 czerwca 1374 roku książę Siemowit III nadał osadzie prawa miejskie chełmińskie oraz oddał je na własność Abrahamowi, Dobrogostowi i Niemierzy, synom Tomisława[7], wraz z przywilejem na połów ryb w Narwi i Wiśle oraz pobieranie cła na rzece Narwi. W 1421 roku nastąpił podział majątku pomiędzy synami Niemierzy – Abraham osiada w Wielkopolsce koło Wolsztyna, Dobrogost zostaje i przybiera nazwisko Nowodworski. W 1544 roku nastąpiło odnowienie praw miejskich przez króla Zygmunta Starego[8], w XVII wieku miał miejsce upadek miasta w wyniku licznych powodzi, zaraz, grabieży i wojen. We wrześniu 1655 roku w bitwie pod Nowym Dworem[9] siły polskie mazowieckiego pospolitego ruszenia blokowały przez dziesięć dni przeprawę wojsk szwedzkich, następnie, zmuszone do odwrotu ogniem szwedzkiej artylerii, wykorzystując powstałe fortyfikacje i przeszkody terenowe oderwały się od przeciwnika unikając zniszczenia[10]. Po potopie szwedzkim miasto podupadło do rangi wsi, którą pozostało aż do końca XVIII wieku. Prywatne miasto szlacheckie, położone w Księstwie Mazowieckim, w 1739 roku należało do klucza Lubomirskich Nowy Dwór[11]. 20 czerwca 1782 roku folwark Nowy Dwór otrzymał ponownie prawa miejskie od księcia Stanisława Poniatowskiego. 21 października 1792 roku odbyła się konsekracja kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Michała Archanioła, fundacji księcia Stanisława. W 1794 roku Nowy Dwór odkupił hrabia Ludwik Szymon Gutakowski. Po III rozbiorze Polski Nowy Dwór znalazł się w zaborze pruskim, a po kongresie wiedeńskim w zaborze rosyjskim. Osobny artykuł:W 1807 roku rozpoczęła się, z rozkazu Napoleona Bonaparte, budowa Twierdzy Modlin, od 1810 roku budowana była już nie jako magazyn żywności, ale obóz warowny. Nadzór nad budową objął, w miejsce Generała François de Chasseloup-Laubat, 1st Marquis of Chasseloup-Laubat (1754-1833), Jean Mallet de Granville (w 1811 roku w pracy przy budowie zatrudnionych było 19 000 ludzi). W okresie od 5 lutego 1813 do 1 grudnia 1813 roku w oblężonej przez Rosjan twierdzy Modlin bronili się Francuzi. W związku z budową twierdzy nastąpiło ożywienie gospodarcze miasta Nowy Dwór, który w 1820 roku stał się miastem rządowym oraz otrzymał prawo do organizowania jarmarków. W tym okresie zaczęły powstawać tu szynki i karczmy oraz rozpoczął się napływ ludności niemieckiej, rosyjskiej i żydowskiej. W 1832 roku rozpoczęła się rozbudowa twierdzy Modlin pod nową nazwą Nowogieorgiewsk[12] pod nadzorem generała Iwana Iwanowicza Dehna. Twierdza rozbudowywana była jeszcze w latach 60. XIX wieku. Pod koniec tego wieku wybudowano tu linię kolejową, w wyniku czego powstały tu pierwsze zakłady przemysłowe takie jak: fabryka krochmalu, wyrobów fajansowych, fabryka dykty, 2 tartaki, a na początku XX wieku powstał tu młyn parowy, fabryka guzików z masy perłowej, browar i dwie masarnie. Pomimo tego miasto niszczone było przez powodzie z lat 1813, 1844, 1876 oraz w 1888, gdy dodatkowo miasto zniszczył pożar. W latach 1835–1970 przy ul. Józefa Wybickiego znajdował się kościół ewangelicko-augsburski, będący świątynią parafialną tego wyznania[13]. W czasie I wojny światowej, w połowie lipca 1915 roku, pod twierdzę Modlin podeszły wojska niemieckie, ostatecznie odcinając garnizon twierdzy od reszty sił rosyjskich 10 sierpnia 1915 roku. W wyniku oblężenia 19 sierpnia 1915 roku twierdza została zdobyta przez Niemców, a do niewoli dostało się 105 000 ludzi[14]. W trakcie opuszczania twierdzy Rosjanie zniszczyli m.in. mosty na Narwi i Wiśle, sam Nowy Dwór spłonął podczas niemieckiej ofensywy. W 1918 roku po odzyskaniu niepodległości twierdzę obsadził polski garnizon pod dowództwem płk. Edwarda Malewicza. W chwili wybuchu wojny polsko-bolszewickiej, w sierpniu 1920 roku, znajdowała się w Nowym Dworze w koszarach przy ul. Paderewskiego kwatera 5. Armii pod dowództwem gen. Władysława Sikorskiego. Armia licząca 46 000 żołnierzy jako Grupa Modlin broniła północnego brzegu Narwi i zachodniego brzegu Wkry[16]. W 1920 roku ludność żydowska została prewencyjnie wysiedlona z miasta, a wojsko polskie uczyniło z żydowskiej bożnicy stajnię[17]. Wiele mieszkań po wysiedlonych Żydach zostało splądrowanych przez miejscową ludność[18]. W okresie międzywojennym, w latach 1919–1926, na terenie twierdzy, w koszarach mieściła się szkoła kadetów, Szkoła Podchorążych Broni Pancernych, Centrum Wyszkolenia Saperów i wiele innych jednostek. W latach 20. XX wieku powstała tu elektrownia i pierwsza stocznia i port Marynarki Wojennej[19]. W 1921 roku Nowy Dwór Mazowiecki liczył 7829 mieszkańców, w tym 3916 Żydów (50% populacji). Jednym z większych zakładów przemysłowych była wówczas fajansarnia nosząca nazwę Fabryka Fajansu i Porcelany, specjalizowała się w produkcji fajansu, w tym bombonierek do firmy E.Wedel oraz popularne imbryczki porcelanowe i pewien asortyment porcelany radiotechnicznej[20]. W 1931 roku proporcje w zaludnieniu miasta nieco się zmieniły. Liczyło ono 9386 mieszkańców, a Żydzi stanowili 46% populacji (4316 mieszkańców)[21]. Pod koniec 1937 roku nastąpiła zmiana nazwy miasta z Nowego Dworu na Nowy Dwór Mazowiecki. W czasie II wojny światowej w dniach 13 września – 29 września 1939 roku trwała obrona twierdzy w kampanii wrześniowej pod dowództwem gen. Wiktora Thommée, po jej upadku została zajęta przez Wehrmacht. Sam Nowy Dwór mocno ucierpiał i został przemianowany na Neuhof, a od 1942 roku na Bugmünde (gdy zmieniono nazwy ulic na niemieckie). Od maja 1940 do 12 grudnia 1942 roku istniało tu żydowskie getto. Znajdowało się w najbiedniejszej części miasta, na tzw. Piaskach, w kwadracie ulic (według stanu z początku XXI wieku): Okrzei do kina w prostej linii ul. Nałęcza – tory kolejowe – ogrody działkowe. Mieszkańców getta Niemcy wywozili do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Ostatni taki transport nastąpił 12 grudnia 1942 roku i znalazło się w nim ok. 2000 osób[22]. Część mieszkańców pochodzenia żydowskiego deportowano do getta w Legionowie[23]. W czasie okupacji w mieście istniały 4 szubienice wybudowane przez Niemców. W 1944 roku istniał tu obóz pracy przymusowej. 15 stycznia 1945 roku o godzinie 17.20 do miasta wkroczyły oddziały Armii Czerwonej. W czasie II wojny światowej zabudowa miasta ucierpiała w 70%. Po wojnie przystąpiono do odbudowy miasta i jego przemysłu, jednak miasto znów ucierpiało od powodzi z 1947 i 1962 roku. W końcu 1952 roku skończono budowę wałów przeciwpowodziowych wzdłuż Narwi, a w 1975 roku wzdłuż Wisły. W latach 1952–1975 Nowy Dwór był siedzibą powiatu, a po reformie administracyjnej z dniem 1 stycznia 1999 roku, ponownie został miastem powiatowym. W 1961 roku do Nowego Dworu Mazowieckiego dołączono Modlin, a w 2002 roku Okunin. W 1965 roku uruchomiono Zakłady Chemii Przemysłowej „Pollena” wraz z filią Instytutu Chemii Przemysłowej[24]. DemografiaDane statystyczne z 31 grudnia 2021[25]:
PolitykaMiasta partnerskieOświata i naukaW mieście od 1934 działa Liceum Ogólnokształcące im. Wojska Polskiego[28]. PrzemysłMiasto posiada rozwinięty przemysł chemiczny, ponadto lekki, spożywczy, elektromaszynowy, drzewny; wytwórnie artykułów szkolno-biurowych, opakowań, materiałów budowlanych, sprzętu wędkarskiego, zakłady poligraficzne; składy, hurtownie i agencje celne. Na terenie miasta działają między innymi takie fabryki jak: La Lorraine Bakery Group, Reckitt Benckiser, Pollena Aroma, Alpla czy EcoWipes EWS. TransportWażny węzeł drogowy. W mieście krzyżują się drogi krajowe oraz wojewódzkie:
Przez miasto przebiega też linia kolejowa nr 9 (trasa E-65) Warszawa Wschodnia – Gdańsk Główny. Transport publicznyW mieście są stacje kolejowe Nowy Dwór Mazowiecki i Modlin. Samorządowy przewoźnik kolejowy Koleje Mazowieckie uruchamia przez miasto pociągi regionalne do: Ciechanowa, Mławy, Działdowa, Płońska, Sierpca, Płocka, Legionowa, Nasielska, Tłuszcza, Góry Kalwarii i Radomia (RE80). Od 15 października 2009 w mieście zatrzymują się pociągi spółki PKP InterCity. Można się nimi dostać bezpośrednio do takich miast jak Kraków, Olsztyn, Gdańsk, Bydgoszcz, Łódź, Racibórz, Zakopane, Gdynia, Krynica-Zdrój, Szczecin czy Kołobrzeg[29]. Transport drogowy:
Transport lotniczyPierwsze regularne połączenie lotnicze na lotnisku Warszawa-Modlin znajdującym się w północnej części miasta odbyło się 15 lipca 2012, gdy samolot linii Wizzair wylądował z pasażerami z Budapesztu. Kierunki lotów i linie lotnicze:
Sport i rekreacjaW mieście działa wielosekcyjny klub Świt Nowy Dwór Mazowiecki. Jego sekcja piłkarska uczestniczy obecnie w sezonie 2020/2021 w III lidze (czwarta klasa rozgrywkowa). W sezonie 2003/2004 klub uczestniczył w rozgrywkach Ekstraklasy. W Nowodworskim Ośrodku Sportu i Rekreacji znajduje się hala sportowa, boisko, otwarty w 2011 zespół basenowy, pełnowymiarowe boisko treningowe ze sztuczną nawierzchnią, a także korty tenisowe. W Nowym Dworze Mazowieckim działają również sekcje sportów walki – klub „Champion” (boks) oraz klub „Taekwon-do” ITF. KulturaW Nowym Dworze Mazowieckim działa Nowodworski Ośrodek Kultury prowadzący działalność w zakresie upowszechniania kultury oraz edukacji kulturalnej dzieci i młodzieży. Działalność ośrodka opiera się na pracy w sekcjach i kołach zainteresowań oraz imprezach. Ośrodek jest organizatorem wyjazdów do teatrów, kin, muzeów, skansenów realizowanych dla potrzeb dzieci i młodzieży szkolnej, ale także dla dorosłych mieszkańców Nowego Dworu Mazowieckiego. Ośrodek wspomaga działalność statutową organizacji prowadzących niekomercyjną działalność o charakterze społecznym m.in.: Polskiego Związku Niewidomych i Niedowidzących, Towarzystwa Pszczelarskiego, Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów[33]. Nowodworski Ośrodek Kultury mieści się w zaadaptowanym zabytkowym budynku dawnej elektrowni Batalionu Elektrotechnicznego. ReligiaNa terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:
Zabytki
Podział administracyjnyW Nowym Dworze Mazowieckim utworzono „osiedla” jako samorządowe jednostki pomocnicze miasta[40]. Obszar miasta został podzielony na 9 osiedli o nazwach[41]:
InneW Nowym Dworze Mazowieckim przy ul. Leśnej znajduje się schronisko dla bezdomnych zwierząt[43]. Honorowi obywatele
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|