|
Ołeh Błochin
.jpg) Ołeh Wołodymyrowycz Błochin, ukr. Олег Володимирович Блохін, ros. Олег Владимирович Блохин (ur. 5 listopada 1952 w Kijowie) – ukraiński piłkarz, występujący na pozycji napastnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski. Zdobywca Złotej Piłki w 1975, rekordzista pod względem liczby występów i liczby strzelonych bramek w reprezentacji Związku Radzieckiego; po zakończeniu kariery piłkarskiej trener, od września 2003 do grudnia 2007 i od kwietnia 2011 do października 2012 selekcjoner reprezentacji Ukrainy, którą doprowadził do 1/4 finału w mistrzostwach świata w Niemczech w 2006. Kariera piłkarskaKariera klubowaJako nastolatek został przyjęty do zespołu juniorów Dynama Kijów, a następnie przesunięty do drużyny rezerw, skąd wkrótce przeszedł do pierwszego składu. Lata jego gry w Dynamie to okres największych sukcesów w historii kijowskiego klubu, związany również z osobą trenera Walerego Łobanowskiego. Grając w Dynamie, został samodzielnym liderem klasyfikacji strzelców i piłkarzy z największą liczbą występów w radzieckiej Wyższej Lidze. Zagrał w niej 432 razy i strzelił 211 goli. Osiem razy sięgał po mistrzostwo ZSRR (w 1971, 1974, 1975, 1977, 1980, 1981, 1985 i 1986), pięć razy po Puchar ZSRR (w 1974, 1978, 1982, 1985 i 1987). Poprowadził Dynamo do wygranej w Pucharze Zdobywców Pucharów w 1975 i 1986. W latach 1972–1975 i w 1977 pięciokrotnie zdobywał tytuł króla strzelców ligi. Był jednym z pierwszych radzieckich piłkarzy, którym pozwolono na transfer do klubu zagranicznego. W 1988 podpisał kontrakt z austriackim zespołem Vorwärts Steyr, zaś od 1989 do 1990 grał na Cyprze, w Arisie Limassol. Kariera reprezentacyjnaJest rekordzistą reprezentacji ZSRR pod względem liczby występów (112) i zdobytych goli (42). W drużynie Sbornej debiutował 16 lipca 1972 w spotkaniu z Finlandią i już w pierwszym meczu strzelił bramkę. Dwukrotnie zdobywał brązowy medal igrzysk olimpijskich – w 1972 i 1976. Grał na mistrzostwach świata w 1982 i 1986. Po raz ostatni jako reprezentant Związku Radzieckiego wystąpił 21 września 1988 w spotkaniu z drużyną RFN. StatystykiStan na 31 grudnia 1990[1].
Kariera trenerskaPo zakończeniu kariery zawodniczej przeniósł się do Grecji, gdzie trenował miejscowe kluby: Olympiakos SFP (wicemistrzostwo Grecji w 1991 i 1992, Puchar Grecji w 1992), PAOK FC, AO Ionikos i AEK Ateny. We wrześniu 2003 został trenerem reprezentacji Ukrainy, którą w 2006 doprowadził do ćwierćfinału mistrzostw świata w Niemczech. W grudniu 2007 podał się do dymisji po nieudanych eliminacjach do mistrzostw Europy w 2008[2]. W sezonie 2008 prowadził FK Moskwa, skąd odszedł w listopadzie 2008 za porozumieniem stron[3]. 1 września 2009 objął stanowisko dyrektora sportowego Czornomorca Odessa[4]. 21 kwietnia 2011 ponownie został selekcjonerem reprezentacji Ukrainy[5]. W 2012 poprowadził drużynę na mistrzostwach Europy; drużyna zwyciężyła w pierwszym meczu ze Szwecją 2:1, jednak współgospodarze mistrzostw odpadli już w fazie grupowej, gdyż przegrali dwa kolejne spotkania z Francją 0:2 i z Anglią 0:1. We wrześniu 2012 Ołeh Błochin został trenerem Dynama Kijów[6], po czym w październiku 2012 przestał pełnić funkcję selekcjonera reprezentacji Ukrainy. 16 kwietnia 2014 po przegranym meczu ligowym z Szachtarem Donieck został zwolniony z zajmowanego stanowiska[7]. Działalność politycznaW latach 1998–2006 przez dwie kadencje sprawował mandat posła do ukraińskiej Rady Najwyższej. W pierwszej reprezentował partię Hromada, następnie Komunistyczną Partię Ukrainy, później przeszedł do Zjednoczonej Socjaldemokratycznej Partii Ukrainy. Po porażce wyborczej tego ugrupowania w 2006 wycofał się z polityki. Życie prywatneBył żonaty z Iryną Deriuhiną, radziecką gimnastyczką, pięciokrotną mistrzynią świata w gimnastyce. Jego córka z pierwszego małżeństwa Iryna została aktorką i piosenkarką. Na początku lat 90. Ołeh Błochin rozwiódł się i ożenił się z Anżełą, z którą ma dwie córki Hannę oraz Katerynę[8]. Sukcesy i odznaczeniaSukcesy klubowe
Sukcesy reprezentacyjne
Sukcesy trenerskie
Sukcesy indywidualne
Odznaczenia i wyróżnienia
Publikacje
Przypisy
Bibliografia
Składy reprezentacji ZSRR
Reprezentacje prowadzone na turniejach piłkarskich
Kariera trenerska
Osiągnięcia i nagrody
Kontrola autorytatywna (osoba): |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
