| Państwo
|
 Włochy
|
| Data i miejsce urodzenia
|
8 maja 1968
Bolonia
|
| Wzrost
|
188 cm
|
| Gra
|
praworęczny, jednoręczny bekhend
|
| Status profesjonalny
|
1987
|
| Zakończenie kariery
|
2001
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
2
|
| Najwyżej w rankingu
|
18 (10 lutego 1992)
|
| Australian Open
|
4R (1992)
|
| Roland Garros
|
3R (1991)
|
| Wimbledon
|
3R (1991)
|
| US Open
|
3R (1992)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
5
|
| Najwyżej w rankingu
|
27 (13 stycznia 1992)
|
| Australian Open
|
3R (1993)
|
| Roland Garros
|
1R (1988, 1992)
|
| Wimbledon
|
2R (1989)
|
| US Open
|
3R (1989)
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
Omar Camporese (ur. 8 maja 1968 w Bolonii) – włoski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
Karierę zawodową Camporese rozpoczął w 1987 roku, a zakończył w 2001 roku. W grze pojedynczej wygrał przez ten czas 2 turnieje rangi ATP World Tour oraz osiągnął 1 finał.
W grze podwójnej triumfował w 5 turniejach kategorii ATP World Tour, a także doszedł do 4 finałów.
W Pucharze Davisa swoje pierwsze powołanie otrzymał w lutym 1989 roku podczas rywalizacji 1 rundy grupy światowej przeciwko Szwecji. Mecz przeciwko Mikaelowi Pernforsowi wygrał w trzech setach. Łącznie w reprezentacji zagrał w 21 pojedynkach singlowych, z których 12 wygrał oraz w 9 spotkaniach deblowych, z których 6 zwyciężył.
Camporese 2 razy startował w igrzyskach olimpijskich, w Seulu (1988) i Barcelonie (1992). W Seulu odpadł w 1 rundzie konkurencji singla i debla, natomiast w Barcelonie dochodził do 2 rundy gry pojedynczej i podwójnej.
W rankingu gry pojedynczej Camporese najwyżej był na 18. miejscu (10 lutego 1992), a w klasyfikacji gry podwójnej na 27. pozycji (13 stycznia 1992).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda
|
| Wielki Szlem
|
| Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
|
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
|
ATP International Series /
ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (2–1)
Gra podwójna (5–4)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partner |
Przeciwnicy |
Wynik finału
|
| Finalista
|
1.
|
8 października 1989
|
Bazylea
|
Twarda (hala)
|
 Claudio Mezzadri
|
 Udo Riglewski
Michael Stich
|
3:6, 6:4, 0:6
|
| Zwycięzca
|
1.
|
12 lutego 1990
|
Mediolan
|
Dywanowa (hala)
|
Diego Nargiso
|
 Tom Nijssen
Udo Riglewski
|
6:4, 6:4
|
| Finalista
|
2.
|
8 kwietnia 1990
|
Estoril
|
Ceglana
|
Paolo Canè
|
 Sergio Casal
Emilio Sánchez
|
5:7, 6:4, 5:7
|
| Zwycięzca
|
2.
|
6 maja 1990
|
Madryt
|
Ceglana
|
Juan Carlos Báguena
|
 Andrés Gómez
Javier Sánchez
|
6:4, 3:6, 6:3
|
| Finalista
|
3.
|
15 lipca 1990
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Javier Sanchez
|
Sergio Casal
Emilio Sánchez
|
3:6, 6:3, 5:7
|
| Zwycięzca
|
3.
|
10 lutego 1991
|
Mediolan
|
Dywanowa (hala)
|
 Goran Ivanišević
|
Tom Nijssen
 Cyril Suk
|
6:4, 7:6
|
| Zwycięzca
|
4.
|
19 maja 1991
|
Rzym
|
Ceglana
|
Goran Ivanišević
|
 Luke Jensen
 Laurie Warder
|
6:2, 6:3
|
| Zwycięzca
|
5.
|
23 czerwca 1991
|
Manchester
|
Trawiasta
|
Goran Ivanišević
|
 Nick Brown
Andrew Castle
|
6:4, 6:3
|
| Finalista
|
4.
|
21 lipca 1991
|
Stuttgart
|
Ceglana
|
Goran Ivanišević
|
Wally Masur
Emilio Sánchez
|
6:4, 3:6, 4:6
|
Bibliografia
