|
Operacja Wikinger
Operacja Wikinger – nieudana operacja niemieckich niszczycieli przeciwko brytyjskiemu rybołówstwu w lutym 1940 roku. Operacja zakończyła się niepowodzeniem, ze względu na słabą komunikację i niedostateczną współpracę między Kriegsmarine a Luftwaffe, a także ze względu na małe doświadczenie biorących w niej udział. W lutym 1940 roku samoloty rozpoznawcze Luftwaffe wykryły na Morzu Północnym, w regionie Dogger Bank, flotyllę 60 brytyjskich trawlerów rybackich[1]. Wedle prognoz niemieckich sztabowców rozgromienie tej flotylli zmusiłoby Royal Navy do wydelegowania znacznej liczby okrętów dla ochrony rybaków, a to spowodowałoby rozproszenie jej sił. W operacji wzięło udział sześć niemieckich niszczycieli: „Leberecht Maass”, „Max Schultz”, „Richard Beitzen”, „Friedrich Eckoldt”, „Erich Koellner” i „Theodor Riedel”[2]. Wszystkie należały do I Flotylli Niszczycieli. Operacją dowodził komandor Fritz Berger, a otrzymała ona kryptonim „Wikinger”[3]. W tym samym czasie X Korpus Lotniczy Luftwaffe przeprowadzał planowaną, lecz z różnych powodów odkładaną na później operację na Morzu Północnym przeciwko brytyjskim okrętom. Operacja rozpoczęta została 19 lutego 1940 roku o godzinie 19:00. Flotylla wyruszyła bez żadnej lotniczej osłony. 22 lutego 1940 ok. 19.45 niemiecki niszczyciel „Leberecht Maass” został omyłkowo zbombardowany przez niemiecki bombowiec Heinkel He 111 z eskadry 4./KG 26. Niszczyciel zatonął na północny zachód od wyspy Borkum, zginęło 282 ludzi jego załogi. „Max Schultz” prawdopodobnie wszedł na pola minowe w celu uniknięcia omyłkowego ataku ze strony Luftwaffe[4]. Zatonął na północny zachód od wyspy Borkum, z całą załogą 308 ludzi. „Theodor Riedel” atakując domniemany okręt podwodny, doznał uszkodzeń steru od wybuchów własnych bomb głębinowych[5]. Nikt nie poniósł konsekwencji za ten błąd, wedle oficjalnej wersji winnym był pilot He 111[5][4]. Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
