|
Orawicko-Witowskie Wierchy
Orawicko-Witowskie Wierchy (słow. Oravická Magura), nazywane też Pasmem Orawicko-Witowskim lub Magurą Witowską – znajdująca się na granicy polsko-słowackiej część Pogórza Skoruszyńskiego położona między doliną Siwej Wody i Doliną Czarnego Dunajca a Bramą Orawską, doliną Cichej Wody Orawskiej, Kotliną Orawicką i Doliną Orawicką[1]. Do Pogórza Skoruszyńskiego włączana jest w podziale fizycznogeograficznym Polski według Jerzego Kondrackiego[2]. Słowacy nie wyróżniają takiej jednostki. Orawicko-Witowskie Wierchy w ich podziale są częścią Skoruszyńskich Wierchów, te zaś należą do Wewnętrznych Karpatach Zachodnich (Vonkajšie Západné Karpaty)[3]. Orawicko-Witowskie Wierchy zbudowane są z warstw fliszu karpackiego (tzw. fliszu podhalańskiego)[2]. Jest to ciąg wzniesień przebiegający z północnego zachodu na południowy wschód, od północnej strony opadający do Kotliny Nowotarskiej, od południa do Rowu Podtatrzańskiego. Większa ich część znajduje się na Słowacji[1]. Najwyższe wzniesienia to Magura Witowska (1232 m) i Przysłop Witowski (1164 m), od którego w północnym kierunku odchodzi boczny grzbiet zwany Hurchocim Wierchem[4]. Przez grań główną Orawicko-Witowskich Wierchów przechodzi Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Morza Czarnego i Bałtyku oraz granica polsko-słowacka. Spływające z wzniesień potoki zasilają Orawicę, jej dopływ Cichą Wodę Orawską, potok Jelešna (wszystkie w zlewni Morza Czarnego) oraz Czarny Dunajec (w zlewni Bałtyku). Wzniesienia są porośnięte lasem, ale znajdują się na nich liczne i nadal użytkowane polany[4]. W grani głównej Orawicko-Witowskich Wierchów kolejno znajdują się:
Inne wzniesienia: Bučinka (919 m), Bučník (958 m), Krúpová (1064 m)[4]. Szlaki turystyczne
Przypisy
|
||||||||||||||||
