|
Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu
Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu – polska szkoła z siedzibą w Drohobyczu w okresie II Rzeczypospolitej, od 1938 o statusie gimnazjum i liceum ogólnokształcącego. HistoriaSzkoła została założona w 1858 w okresie zaboru austriackiego (założone przez miasto nosiło nazwę Gimnazjum Komunalne)[1]. W pierwszym okresie gimnazjum było o charakterze humanistycznym, od 1866 w typie matematyczno-przyrodniczym, a od 1878 ponownie było prowadzone w typie humanistycznym[1]. Przed 1918 pojawiały się następujące nazwy drohobyckiego gimnazjum:
Gmach nowego gimnazjum w Drohobyczu, które znajdowało się przy ulicy Zielonej, został zbudowany podług planu, wypracowanego przez inżyniera miejskiego p. Jelonka, zatwierdzonego przez rząd. Uroczyste otwarcie nowego gmachu gimnazjalnego w Drohobyczu miało odbyć się 6 października 1896 w obecności namiestnika ks. Sanguszki, marszałka krajowego hr. Badeniego. Na koszty przyjęcia preliminowała rada miejska 1800 złr.[2] Rano 9 października 1896 namiestnik udał się do Drohobycza na uroczystość otwarcia i poświęcenia nowego budynku szkolnego dla gimnazjum[3]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości i nastaniu II Rzeczypospolitej w 1919 szkole o charakterze państwowego gimnazjum nadano imię Króla Władysława Jagiełły[1]. W 1920 przyjęto model gimnazjum bifurkacyjnego z rozgałęzieniem począwszy od IV klasy na oddział humanistyczny oraz matematyczno-przyrodniczy[1]. W 1926 Gimnazjum mieścił się przy ulicy Zielonej 34[1]. Wówczas w Gimnazjum było osiem klas z osiemnastoma oddziałami, w których uczyło się łącznie 593 uczniów wyłącznie płci męskiej[1]. Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Wojciecha Świętosławskiego z 23 lutego 1937 „Państwowe Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu” zostało przekształcone w „Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu” (państwową szkołę średnią ogólnokształcącą, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), a po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter męski, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie humanistycznym i matematyczno-fizycznym[4]. Dyrektorzy
Nauczyciele
Uczniowie i absolwenci
W nawiasach podano lata ukończenia szkoły zakończone uzyskaniem matury.
GmachBudowy gmachu gimnazjum przez gminę zakończono w 1896. 8 października 1896 odbyło się uroczyste poświęcenie budynku w obecność Jego Ekscelencji Namiestnika, ks. Eustachego Sanguszki, Prezydenta C. K. Rady szkolnej krajowej Michała Bobrzynskiego, radcy Namiestnictwa G. Mautnera, inspektora szkół średnich E. Dworskiego, radcy szkolnego ks. kan. A. Toronskiego i innych gości[13]. Zdaniem Mścisława Mściwujewskiego budynek wystawiono w 1896 według planu budowniczego miejskiego, Franciszka Jelonka, w celu przeniesienia tam szkoły średniej z gmachu przy ul. Mickiewicza, gdzie już jej było za ciasno[14]. Według rocznika Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim w 1896 Franciszek Jellonek pracował jako inżynier w magistracie w Drohobyczu[15]. Przypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||||||||
