Panhard EBR
Panhard EBR (Engin blindé de reconnaissance[a]) – francuski samochód pancerny opracowany w 1950 roku we francuskiej wytwórni Societe de Constructions Mecaniques Panhard et Levassor HistoriaPo zakończeniu II wojny światowej armia francuska zgłosiła pilne zapotrzebowania na ciężki samochód rozpoznawczy. Jedną z ofert zgłosiła francuska wytwórnia Panhard z Paryża i oznaczona jako Pannhard EBR (8x8). Konstrukcja pierwszego modelu bazowała na transporterze AMR 201 i została ukończona w 1946 roku. W 1948 roku opracowano dwa prototypy, które po badaniach i udoskonaleniach zyskały uznanie dowództwa armii francuskiej. W 1950 roku rozpoczęto produkcję seryjną samochodu rozpoznawczego Panhard EBR. Produkowano go w następujących wersjach:
Wersja samochodu rozpoznawczego Panhard EBR FL 11 jest pojazdem nie pływającym. Jego uzbrojenie stanowi działo Mle F 2 kal. 90 mm ze sprzężonym z nią karabinem maszynowym 7,5 mm, stały karabin maszynowy umieszczony w przedziale kierowcy kal. 7,5 mm i karabinem maszynowym kal. 7,5 mm na wieży. Na wieży znajdują się cztery wyrzutnie granatów dymnych (2 x 2). Kadłub wozu wykonany jest z płyt stalowych. Pojazd wyposażony jest w cztery osie, podczas jazdy po drogach koła środkowe są podniesione, zaś po bezdrożach – opuszczone. W 1956 roku na bazie pojazdu wyprodukowano dla Portugalii transporter opancerzony oznaczony jako Panhard EBR VTT. Był to pojazd o masie 13 ton, który przewozi 12 żołnierzy. Jego uzbrojenie stanowiły 3 karabiny maszynowe kal. 7,5 mm. Wyprodukowano 28 takich pojazdów. UżycieSamochód rozpoznawczy Panhard EBR od 1951 roku był wprowadzany sukcesywnie do armii francuskiej, stanowiąc wyposażenie jednostek rozpoznawczych. Używany był między innymi w wojnie algierskiej. Od 1979 roku zaczęto go zastępować wozem rozpoznawczym AMX-10RC. Uwagi
Linki zewnętrzne |