Paolo Gentiloni
Paolo Gentiloni Silveri (ur. 22 listopada 1954 w Rzymie) – włoski polityk i dziennikarz, parlamentarzysta, w latach 2006–2008 minister łączności, od 2014 do 2016 minister spraw zagranicznych, w latach 2016–2018 premier Włoch, od 2019 do 2024 członek Komisji Europejskiej. ŻyciorysUkończył studia z zakresu nauk politycznych na uniwersytecie La Sapienza[1]. Zawodowo pracował jako dziennikarz, m.in. w „La Nuova ecologia”. W 1993 burmistrz Rzymu powierzył mu funkcję swojego rzecznika. Organizował różne kampanie wyborcze, w 2001 po raz pierwszy został wybrany do Izby Deputowanych XIV kadencji z ramienia partii Margherita. W 2006, 2008, 2013 i 2018[2] uzyskiwał reelekcję w kolejnych wyborach do niższej izby włoskiego parlamentu (XV, XVI, XVII i XVIII kadencji). Od 17 maja 2006 do 8 maja 2008 był ministrem łączności w rządzie Romano Prodiego. W 2007 przystąpił ze swoim ugrupowaniem do Partii Demokratycznej, wchodząc w skład jej komitetu założycielskiego[1]. 31 października 2014 został ministrem spraw zagranicznych w rządzie Mattea Renziego[3]. 11 grudnia 2016 został desygnowany na stanowisko premiera Włoch po dymisji premiera Mattea Renziego[4]. Następnego dnia ogłosił listę kandydatów na ministrów[5]. Również 12 grudnia 2016 członkowie jego gabinetu zostali zaprzysiężeni przez prezydenta[6] i tym samym tego dnia oficjalnie rozpoczął urzędowanie na stanowisku premiera Włoch. 24 marca 2018, blisko trzy tygodnie po wyborach parlamentarnych, Paolo Gentiloni ogłosił dymisję swojego rządu[7]. Ostatecznie jego gabinet funkcjonował do 1 czerwca 2018, gdy po długotrwałych negocjacjach został zaprzysiężony pierwszy rząd Giuseppe Contego. W marcu 2019 objął techniczną funkcję przewodniczącego Partii Demokratycznej[8]. W tym samym roku dołączył do Komisji Europejskiej kierowanej przez Ursulę von der Leyen (z kadencją od 1 grudnia 2019) jako komisarz do spraw gospodarki[9]. Zakończył pełnienie tej funkcji z końcem kadencji KE w 2024. Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
|