Pardus

Pardus

Interfejs użytkownika
Producent	Scientific and Technological Research Council of Turkey (TÜBİTAK UEKAE)
Architektura	i686
Aktualna wersja	23.2 (16 lipca 2024) [±]
Jądro	monolityczne
Środowisko pracy	KDE
Licencja	GPL
Typ pakietów	PiSi
Wersja Live
Poprzednik	2011.1 Dama dama
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Pardus – turecka dystrybucja systemu GNU/Linux. Powstała ona pod koniec 2005 roku, lecz pierwsze zamysły pojawiły się już w 2003 roku. W wyniku postępującego światowego rozwoju technologicznego w dziedzinie Linuksa i Open Source, Turcja dostrzegła potrzebę rozwinięcia swojego przemysłu oprogramowania. Tak też pojawiła się myśl o stworzeniu własnej, lokalnej dystrybucji dostosowanej do aktualnych potrzeb i tendencji w branży IT. Pardus jako projekt jest finansowany przez Radę ds. Badań Naukowych i Technologicznych Turcji (TÜBİTAK) oraz Turecki Państwowy Instytut Badawczy Elektroniki i Kryptologii (UEKAE). Nazwa dystrybucji wywodzi się z łacińskiego nazewnictwa Pantery. Pierwsza edycja opierała się na Gentoo Linux, a ostatnie wydanie bazuje na GNU Debian Linux^{[potrzebny przypis]}.

Pardus posiada wiele uniktowych rozwiązań. Są to m.in.:

• Kaptan – wstępny konfigurator wyglądu KDE i połączeń sieciowych. Umożliwia wybór tapety, wygląd okien, czy układ myszki.
• Çomar – na nim opiera się cały system. Dzięki niemu pakiety działają szybko i stabilnie. Aplikacja pamięta, które programy wykonują jakie polecenia, oraz zależności między nimi. Korzystają z niego również inne aplikacje Pardusa.
• Yali – instalator Pardusa. Skrót od Yet Another Linux Installer. Umożliwia prawie automatyczną instalację, łącznie z procesem partycjonowania.
• PiSi – menadżer pakietów dla Pardusa. Jest podstawowym narzędziem do instalacji, aktualizacji i usuwania pakietów. Obsługuje zależności dla poszczególnych pakietów, bibliotek i zadań ÇOMAR-a. Do przechowywania informacji o pakietach wykorzystuje bazę Berkeley DP.
• Mudur – napisany w Pythonie program do rozruchu systemu.
• Tasma – przerobione centrum sterowania, analogicznie jak YasT w OpenSUSE, choć nie aż tak rozbudowany.

Powyższe rozwiązania, jakie zastosowano w Pardusie wynikają z dostosowania go do potrzeb jego odbiorców – Turków. Pardus jest dystrybucją skierowaną głównie do użytkowników tego narodu. Domyślnie Pardus korzysta ze środowiska graficznego KDE, ale jest możliwość instalacji środowiska Gnome.

System jest dostępny w dwóch wersjach:

• Kurulan – wersja instalacyjna. Zawiera instalator i wszystkie potrzebne do instalacji pakiety. Jest ona w wersji full (język turecki, duński, angielski, niemiecki, hiszpański i polski) lub lite (tylko turecki i angielski),
• Calisan – jest to wersja live cd, bez możliwości instalacji. Zawiera kompletny system uruchamiany z płyty CD.

System wydawany jest 2-3 razy do roku – w styczniu/grudniu i niekiedy marcu/lipcu. Chociaż dalsze wydania względem tego głównego, to przeważnie większe aktualizacje.

• Pardus w serwisie distrowatch.com

• Zrzuty ekranu wersji 2008.1