Pasmo 4 m (70–70,5 MHz) – pasmo radiowe w zakresie fal UKF, przyznane krótkofalowcom w niektórych krajach, w Polsce dopuszczone do użycia od 1 czerwca 2012[1].
3 kwietnia 2012 Rada Ministrów przyjęła projekt rozporządzenia w sprawie zmian w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości. Nowelizacja przewiduje m.in.:
- wprowadzenie w zakresie częstotliwości 70,1 – 70,3 MHz oraz w zakresie częstotliwości 3400 – 3410 MHz służby amatorskiej jako służby drugiej ważności;
- udostępnienie nowego zakresu częstotliwości (2400 – 2450 MHz) dla potrzeb służby radioamatorskiej satelitarnej jako służby drugiej ważności. Pasmo to będzie mogło być wykorzystywane jako alternatywa dla mocno obciążonych i przez to niosących za sobą trudności w uzgodnieniach międzynarodowych pasm 144 MHz oraz 435 MHz. Częstotliwości z tego zakresu będą mogły być wykorzystane na potrzeby projektu polskiego satelity naukowego BRITE-PL[2].
Podział pasma 4 m
Dla I regionu IARU na grudzień 2020[3].
Częstotliwość w MHz
|
Szerokość pasma
|
Rodzaje emisji
|
Przeznaczenie
|
70,000 – 70,090
|
1000 Hz
|
telegrafia, MGM
|
Radiolatarnie
|
70,090 – 70,100
|
1000 Hz
|
telegrafia, MGM
|
Radiolatarnie osobiste i tymczasowe 70,091 radiolatarnie WSPR
|
70,100 – 70,250
|
2700 Hz
|
telegrafia, SSB, MGM
|
70,185 centrum aktywności crossband 70,200 częstotliwość wywoławcza CW/SSB 70,250 centrum aktywności MS
|
70,250 – 70,294
|
12 kHz
|
wszystkie emisje
|
70,260 częstotliwość wywoławcza AM/FM 70,270 centrum aktywności MGM
|
70,294 – 70,500
|
12 kHz
|
kanały FM odstęp 12,5 kHz
|
70,3125 łączności cyfrowe 70,3250 łączności cyfrowe 70,4500 częstotliwość wywoławcza FM 70,4875 łączności cyfrowe
|
Odległości obliczone według systemu WGS 84.
Kraje, w których praca jest dozwolona[5]
Kraj
|
Częstotliwość w MHz
|
Maksymalna moc nadajnika (W)
|
Licencja
|
Uwagi
|
Andora
|
70,000–70,200
|
10
|
CEPT
|
|
Austria
|
70,045
|
|
|
Przydzielone tylko dla radiolatarni OE5QL
|
Bahrajn
|
69,900-70,400
|
500
|
Ogólna
|
|
Belgia
|
69,945-69,955 70,113–70,412
|
50
|
CEPT
|
|
Bułgaria
|
69,900–70,500
|
50
|
CEPT
|
|
Chorwacja
|
70,000–70,450
|
10
|
|
|
Czarnogóra
|
70,050–70,450
|
100/25
|
CEPT
|
Licencje klasy A i N
|
Czechy
|
70,100–70,300
|
10 ERP
|
Indywidualna
|
|
Dania
|
69,888-70,062 70,088-70,112 70,138-70,512
|
25
|
CEPT
|
|
Estonia
|
70,000–70,300
|
1000
|
CEPT
|
Class A: 1 kW Class B + CEPT: 100 W Class D: 10 W
|
Falklandy
|
70,000–70,500
|
1000
|
|
|
Finlandia Wyspy Alandzkie Märket
|
70,000–70,300
|
25, 30, 100
|
CEPT
|
Ograniczenia stosuje się do 50 km od granic LA i RA. Powyżej 70,250 MHz do 25 W.
|
Grecja
|
70,000–70,250
|
100 PEP
|
CEPT
|
Maksymalna szerokość pasma 3 kHz, tj. bez FM
|
Grenlandia
|
70,000–70,500
|
1000
|
CEPT
|
|
Hiszpania
|
70,150-70,200
|
10
|
CEPT
|
|
Holandia
|
70,000–70,500
|
50 PEP
|
|
Full class
|
Irlandia
|
70,125–70,450
|
50 PEP
|
Ogólna
|
25 PEP mobile
|
Kazachstan
|
70,000–70,500
|
100
|
Indywidualna
|
|
Litwa
|
70,240–70,250
|
22 EIRP
|
CEPT
|
Brak transmisji w odległości 15 km od miasta Olita i 4 km od granic EW i RA. Maksymalna szerokość pasma 3 kHz dla SSB i 500 Hz dla CW.
|
Luksemburg
|
70,150–70,250
|
10 ERP
|
|
|
Macedonia Północna
|
70,000; 70,075; 70,125; 70,275
|
10
|
Indywidualna
|
|
Malta
|
70,000–70,500
|
|
CEPT
|
|
Monako
|
70,000–70,500
|
25
|
CEPT
|
|
Namibia
|
70,000–70,300
|
400
|
|
Limit mocy obowiązuje tylko w sekcji SSB/CW 70,000–70,200 MHz
|
Niemcy
|
70,150-70,200
|
25 EIRP
|
Indywidualna
|
Norwegia
|
70,063–70,087 70,138–70,312 70,363–70,387 70,413–70,462
|
100
|
CEPT
|
Obejmuje Svalbard, Wyspę Niedźwiedzią, Jan Mayen, Wyspę Bouveta, Wyspę Piotra I oraz norweski obszar lądowy na Antarktydzie. 70,1875–70,2625 MHz nie dotyczy Hordaland, Rogaland i West-Agder.
|
Polska
|
70,000–70,300
|
20 EIRP
|
|
Pasmo na zasadzie drugorzędności[1]
|
Portugalia Azory Madera
|
70,157–70,212 70,238–70,287
|
100 EIRP
|
CEPT
|
Wyłącznie Class 1
|
Południowa Afryka
|
70,000–70,300
|
400
|
|
Limit mocy obowiązuje tylko w sekcji SSB/CW
|
Rumunia
|
70,000–70,300
|
20
|
Indywidualna
|
|
Serbia
|
69,900-70,500
|
|
Indywidualna
|
|
Słowacja
|
70,190–70,215 70,300–70,350
|
10 ERP
|
Indywidualna
|
|
Słowenia
|
70,000–70,450
|
100
|
|
|
Somalia
|
70,000–70,500
|
3000
|
|
|
Wielka Brytania Gibraltar Brytyjskie niezależne bazy wojskowe
|
70,000–70,500
|
160
|
CEPT
|
Anglia, Guernsey, Wyspa Man, Jersey, Irlandia Północna i Walia do 71,5 MHz
|
Węgry
|
70,000–70,500
|
10 ERP
|
|
|
Wyspy Owcze
|
69,950–70,500
|
100
|
Ogólna
|
|
Zjednoczone Emiraty Arabskie
|
70,000–70,500
|
100
|
Ogólna
|
|
Sprzęt
Urządzenia nadawczo-odbiorcze
Pasmo 4 m ma wyjątkowy charakter, ponieważ dostęp do niego ma niewiele krajów na świecie oraz jest zupełnie inne niż pozostałe pasma HF i VHF. 25 sierpnia 2012 na targach Tokyo 2012 Ham Fair zademonstrowano pierwsze fabryczne urządzenie firmy ICOM – IC 7100, umożliwiające pracę w paśmie 4 m[6]. Jednak większość amatorów aktywnych na tym paśmie zainteresowanych jest własnymi konstrukcjami, które stanowią znakomitą większość urządzeń.
Krótkofalowcy używają wielu modeli urządzeń PMR–AM i transceiverów FM przerobionych na pasmo 4 m. Starsze egzemplarze wykorzystują rezonatory kwarcowe do stabilizowania pojedynczych kanałów. Bardziej nowoczesne urządzenia to powszechnie używane Ascom SE550, Philips MX290 i FM1000, Yaesu VX1000 i wiele innych jak Key, Motorola i Tait.
Anteny
W paśmie 4 m stosuje się wiele różnych anten, od pętlowych, prostokątnych, typu „J”, po anteny Yagi. Anteny produkowane są fabrycznie i odpowiednio modyfikowane lub wytwarzane amatorsko przez krótkofalowców.
Przypisy
- ↑ Stan na dzień 26 maja 2017
- ↑ a b Pasmo niedopuszczone do pracy w Polsce
Linki zewnętrzne
|