|
Paul Waner
Paul Glee Waner (ur. 16 kwietnia 1903, zm. 29 sierpnia 1965) – amerykański baseballista, który występował na pozycji prawozapolowego przez 20 sezonów w Major League Baseball. Waner studiował na East Central State Teachers College w Ada w Oklahomie, gdzie w drużynie uniwersyteckiej grał na pozycji miotacza[1]. W latach 1923–1925 występował w zespole NAPBL San Francisco Seals z Pacific Coast League[2]. W październiku 1925 podpisał kontrakt z Pittsburgh Pirates[3]. W MLB zadebiutował 13 kwietnia 1926 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals jako pinch hitter[4][5]. W sezonie 1927 mając najlepszą w National League średnią uderzeń (0,380), zaliczając najwięcej uderzeń (237), RBI (131) i triple'ów (18), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem[4][6]. W 1928 i 1932 zwyciężał w MLB klasyfikacji pod względem zaliczonych double'ów (odpowiednio 50 i 62), zaś rok później wystąpił w zorganizowanym po raz pierwszy w historii Meczu Gwiazd[4][7]. W 1934 z najlepszą średnią uderzeń w lidze (0,362) i zaliczając najwięcej uderzeń (217), w głosowaniu do nagrody MVP National League, zajął 2. miejsce za Dizzy Deanem z St. Louis Cardinals[4][8]. W sezonie 1936 zwyciężył w klasyfikacji pod względem średniej uderzeń (0,373) po raz trzeci w karierze[4]. W styczniu 1941 jako wolny agent przeszedł do Brooklyn Dodgers, zaś rok później do Boston Braves[3]. 19 czerwca 1942 w spotkaniu z Pittsburgh Pirates zaliczył 3000. uderzenie w karierze[9]. Grał jeszcze ponownie w Brooklyn Dodgers oraz w New York Yankees, w którym zakończył karierę w 1945 roku[3]. W lipcu 1952 został wybrany do Galerii Sław Baseballu[1][10]. Zmarł na rozedmę płuc 29 sierpnia 1965 w wieku 62 lat[1].
Przypisy
Information related to Paul Waner |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
