Pegaz dęba, czyli panopticum poetyckie
Pegaz dęba, czyli panopticum poetyckie – książka Juliana Tuwima, wydana po raz pierwszy w 1950 roku. Książka została napisana przed drugą wojną światową, lecz okupacja spowodowała, że wraz ze stosem innych rękopisów znalazła się w walizce zakopanej głęboko pod domem poety. Po wojnie z całego zbioru manuskryptów udało się odzyskać tylko dwa – Pegaza dęba… i Życie i twórczość Sotera Rozmiar-Rozbickiego. Julian Tuwim przez całe życie kolekcjonował ciekawostki z marginesów literatury, zapomniane dzieła dziwaków, maniaków, grafomanów. W książce Pegaz dęba usystematyzował setki tych tekstów, omawiając je w 21 rozdziałach. Kontynuacją Pegaza dęba stał się cykl Cicer cum caule publikowany w latach 1949–1954 w miesięczniku „Problemy” i wydany w trzech seriach nakładem „Czytelnika” w latach 1958–1963. Spis treściPrzedmowa
Literatura
|