Pekiński Uniwersytet Języków Obcych

Pekiński Uniwersytet Języków Obcych
北京外国语大学 (Běijīng Wàiguóyǔ Dàxué)
Beijing Foreign Studies University
Data założenia	1941
Typ	państwowa
Państwo	Chiny
Liczba pracowników; • naukowych	; 1413
Liczba studentów	8,6 tys.
Rektor	Han Zhen
	Położenie na mapie Chin Pekiński Uniwersytet Języków Obcych
	39°57′15″N 116°18′15″E/39,954167 116,304167
	Strona internetowa

Pekiński Uniwersytet Języków Obcych (chiń. upr. 北京外国语大学; pinyin Běijīng Wàiguóyǔ Dàxué) – państwowa uczelnia w Pekinie, w Chinach, specjalizująca się w nauczaniu języków obcych, w tym rzadziej używanych. Uczelnia posiada wydział języków wschodnioeuropejskich kształcący na najstarszej i do niedawana jedynej w Chinach polonistyce (drugą otwarto w 2009 roku w Harbinie^[1]). Jeden z dwóch najważniejszych uniwersytetów językowych w Chinach, dostarczający kadr dla chińskiej dyplomacji. Popularnie zwany Běiwài (chiń. upr. 北外)^[2].

Pekiński Uniwersytet Języków Obcych wywodzi się ze Szkoły Języków Obcych w Yan’an. Szkoła ta została połączona z Instytutem Studiów Zagranicznych po założeniu ChRL w 1949, tworząc Pekiński Instytut Języków Obcych. W 1959 został do niego dołączony Pekiński Instytut Rosyjski. W 1994 Pekiński Instytut Języków Obcych został przekształcony w uniwersytet^[3].

Pekiński Uniwersytet Języków Obcych składa się z 14 wydziałów, 7 osobnych instytutów i kilku centrów badawczych. Oferuje 56 kierunków studiów na poziomie studiów licencjackich, 15 kierunków studiów magisterskich i 9 kierunków studiów doktoranckich. Wykłada się tam 49 języków obcych^[4]. Posiada bardzo szeroki program wymiany międzynarodowej (310 instytucji w 50 krajach^[5]). W Polsce współpracuje z uniwersytetami: Jagiellońskim, Warszawskim i Gdańskim. W kooperacji Katedry Polonistyki Beiwaiu i Instytutu Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ powstał Instytut Konfucjusza w Krakowie^[6].

Wydziały i instytuty^[7]

Wydziały

Wydział Prawa

Wydział Studiów Azjatyckich i Afrykańskich
- Instytut Studiów Koreańskich
- Instytut Azji Południowo-Wschodniej
- Instytut Azji Południowej
- Instytut Studiów Bliskowschodnich i Afrykanistyki
  - Suahili
  - Hausa
  - Turkologia
  - Hebraistyka
  - Iranistyka

Wydział Języka i Literatury Chińskiej
- Katedra Języka chińskiego
- Katedra Języka Chińskiego jako Obcego

Wydział Anglistyki i Studiów Międzynarodowych
- Instytut Anglistyki
- Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Międzynarodowej
- Instytut Translatoryki i Przekładu
- 12 centrów badawczych

Wydział Studiów Europejskich i Języków Europejskich
- Instytut Studiów Wschodnioeuropejskich i Południowoeuropejskich
- Instytut Europy Północnej

Wydział Gospodarki Międzynarodowej
- księgowość, administracja businessu, handel elektroniczny, zarządzanie informacją, finanse, ekonomii międzynarodowa

Wydział Stosunków Międzynarodowych i dyplomacji
- Instytut Dyplomacji
- Instytut Polityki Międzynarodowej
- Centrum Studiów Genderowych
- Centrum Studiów Stosunków Wschodu i Zachodu

Wydział Studiów Rosyjskich
- Rosjoznawstwo
- Ukrainistyka

Wydział filozofii i Nauk Społecznych
- Instytut Filozofii i Kultury
- Instytut Ekonomii Światowej
- Centrum Studiów nad Cywilizacją i Kulturową

Koledż Kształcenia Ustawicznego

Koledż Pedagogiczny

Instytut Edukacji On-line

Szkoła Dyplomowa Translatoryki i Przekładu

Szkoła Języka Angielskiego do Zastosowań Specjalnych

Instytuty

Instytut Arabistyki

Instytut Romanistyki
- Filologia francuska
- Studia Szwajcarskie

Instytut Germanistyki
- Germanistyka
- Filologia szwedzka

Instytut Japonistyki

Instytut Iberystyki
- Filologia hiszpańska
- Filologia portugalska

Przypisy

↑ Polonistyka na uniwersytecie w Harbinie. AzjaPacyfik.pl, 23-10-2009. [dostęp 2012-03-08]. (pol.).
↑ Beijing Foreign Studies University. Beijing Attractions, 2010. [dostęp 2012-03-08]. (ang.).
↑ A Brief History. Beijing Foreign Studies University. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)]. (ang.).
↑ Schools & Departments. Beijing Foreign Studies University. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-26)]. (ang.).
↑ International Exchange. Beijing Foreign Studies University. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-13)]. (ang.).
↑ Historia Instytutu Konfucjusza w Krakowie. CJiKCh UJ „Instytut Konfucjusza w Krakowie”, 2010. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-12)]. (pol.).
↑ Schools & Department. Beijing Foreign Studies University. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-10)]. (ang.).

[1] Polonistyka na uniwersytecie w Harbinie. AzjaPacyfik.pl, 23-10-2009. [dostęp 2012-03-08]. (pol.).

[2] Beijing Foreign Studies University. Beijing Attractions, 2010. [dostęp 2012-03-08]. (ang.).

[3] A Brief History. Beijing Foreign Studies University. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)]. (ang.).

[4] Schools & Departments. Beijing Foreign Studies University. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-26)]. (ang.).

[5] International Exchange. Beijing Foreign Studies University. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-13)]. (ang.).

[6] Historia Instytutu Konfucjusza w Krakowie. CJiKCh UJ „Instytut Konfucjusza w Krakowie”, 2010. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-12)]. (pol.).

[7] Schools & Department. Beijing Foreign Studies University. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-10)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Pekiński Uniwersytet Języków Obcych

Wydziały i instytuty[7]

Wydziały

Instytuty

Przypisy

Portal di Ensiklopedia Dunia

Wydziały i instytuty^[7]