Peter Angerer
Peter Angerer (ur. 14 lipca 1959 r. w Hammer) – niemiecki biathlonista reprezentujący RFN, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata, a także zdobywca Pucharu Świata. KarieraPierwsze sukcesy osiągnął w 1980 roku, zdobywając złote medale w biegu indywidualnym i sztafecie podczas mistrzostw świata juniorów w Sarajewie. Szybko zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując piąte miejsce w sprincie 19 stycznia 1980 roku w Ruhpolding. Jeszcze w tym samym roku znalazł się w reprezentacji RFN na igrzyska olimpijskie w Lake Placid, gdzie wraz z Franzem Bernreiterem, Hansem Estnerem i Gerdem Winklerem wywalczył brązowy medal w sztafecie. Zajął tam również 27. miejsce w biegu indywidualnym oraz ósme w sprincie. Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 31 stycznia 1981 roku w Ruhpolding, zajmując drugie miejsce w sprincie. Rozdzielił tam Franka Ullricha z NRD i Eirika Kvalfossa z Norwegii. W kolejnych startach jeszcze 25 razy stawał na podium, odnosząc przy tym jedenaście zwycięstw. Trzy razy triumfował w sprincie: 21 stycznia 1984 roku w Ruhpolding, 18 stycznia 1986 roku w Anterselvie i 14 marca 1987 roku w Lillehammer, a ośmiokrotnie był najlepszy w biegu indywidualnym: 7 stycznia 1983 roku i 19 stycznia 1984 w Ruhpolding, 11 lutego 1984 roku w Sarajewie, 7 marca 1984 roku w Oslo, 17 stycznia 1985 roku w Oberhofie, 7 marca 1985 roku w Oslo, 30 stycznia 1986 roku w Oberhofie oraz 8 marca 1986 roku w Lahti. Ostatnie podium w zawodach tego cyklu wywalczył 14 marca 1988 roku w Oslo, zajmując drugie miejsce w sprincie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1982/1983, kiedy zwyciężył w klasyfikacji generalnej. Rywalizację w sezonach 1983/1984 i 1985/1986 kończył na drugiej pozycji, ulegając kolejno Frankowi-Peterowi Roetschowi i André Sehmischowi (obaj z NRD). Ponadto w sezonie 1984/1985 był trzeci, za Roetschem i Jurijem Kaszkarowem z ZSRR. Największe sukcesy osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984 roku, gdzie zdobył medale we wszystkich konkurencjach. Najpierw zwyciężył w biegu indywidualnym, wyprzedzając Roetscha i Eirika Kvalfossa. Następnie zajął drugie miejsce w sprincie, plasując się między Kvalfossem, a Matthiasem Jacobem z NRD. Ponadto razem z Ernstem Reiterem, Walterem Pichlerem i Fritzem Fischerem wywalczył brązowy medal w sztafecie. W tej samej konkurencji zdobył też srebrny medal na mistrzostwach świata w Lahti w 1981 roku oraz brązowe podczas mistrzostw świata w Ruhpolding w 1985 roku i rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Lake Placid. Angerer zdobył też dwa medale na mistrzostwach świata w Anterselvie w 1983 roku. W biegu indywidualnym był trzeci, przegrywając z Frankiem Ullrichem i Frankiem-Peterem Roetschem. Trzy dni później zajął drugie miejsce w sprincie, przegrywając tylko z Eirikiem Kvalfossem, a wyprzedzając Austriaka Alfreda Edera. Swój ostatni medal wywalczył na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku, gdzie reprezentacja RFN w składzie: Ernst Reiter, Stefan Höck, Peter Angerer i Fritz Fischer zajęła drugie miejsce w sztafecie. Ponadto zajął tam dziesiąte miejsce w biegu indywidualnym i sprincie. Angerer był także drugi w sprincie i trzeci w sztafecie na mistrzostwach świata w Oslo w 1986 roku, jednak jego wyniki zostały anulowane po tym jak w jego organizmie wykryto niedozwolone substancje[1]. W związku z tym zdyskwalifikowana została cała sztafeta RFN. Poza tym dwukrotnie wygrał Holmenkollen ski festival. Obecnie Angerer prowadzi szkołę biegów narciarskich w Ruhpolding. Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
PrzypisyBibliografia
|