Pietro Gallocia
| Kardynał biskup
|
| Miejsce urodzenia
|
Rzym
|
| Data i miejsce śmierci
|
14 marca 1211
Rzym (?)
|
| Rektor Kampanii
|
| Okres sprawowania
|
ok. 1179
|
| Prior episcoporum ac omnium cardinalium
|
| Okres sprawowania
|
5 kwietnia 1206–14 marca 1211
|
|
|
| Wyznanie
|
Rzymskokatolickie
|
| Diakonat
|
między 1179 a 12 marca 1188
|
| Prezbiterat
|
najpóźniej 12 marca 1188
|
| Sakra biskupia
|
sierpień 1190
|
| Kreacja kardynalska
|
12 marca 1188
Klemens III
|
| Kościół tytularny
|
S. Lorenzo in Damaso (12 marca 1188)
Biskup Porto e S. Rufina (sierpień 1190)
|
Pietro Gallocia (zm. 14 marca 1211 w Rzymie) — włoski kardynał.
Życiorys
Pochodził z Rzymu. Był papieskim subdiakonem oraz gubernatorem Kampanii za pontyfikatu Aleksandra III. W 1188 papież Klemens III mianował go kardynałem, a w sierpniu 1190 promował do rangi biskupa Porto e Santa Rufina. Uczestniczył w papieskich elekcjach w 1191 i w styczniu 1198. Legat papieski w Konstantynopolu 1192. W 1204 w imieniu papieża Innocentego III konsekrował Piotra II na króla Aragonii. Kilkakrotnie był legatem w królestwie Sycylii.
Bibliografia
| Lata 1130–1378 |
|
|---|
| Obediencja „rzymska” |
|
|---|
| Obediencja „awiniońska” |
|
|---|
| Obediencja „pizańska” |
|
|---|
| Lata 1415–1503 |
|
|---|
| Lata od 1503 |
|
|---|
Wikariusze
przed 1558 |
- Giovanni Marsicano (1106/1107)
- Pietro Senex (1115, 1117–1120)
- Corrado Demetri (1130–1137[A])
- Gregorio Centu (1160)
- Juliusz (1161–1164)
- Giovanni da Sutri (1164–1165, 1177)
- Walter (1167–1168)
- Gerardo (1184–1188)
- Ottaviano di Paoli (1198)
- Pietro Gallocia (1206)
- Pietro Sasso (1217)
- Romano Bonaventura (1236)
- Giacomo Pecoraria (1238)
- Stefano Conti (1245–1251)
- Riccardo Annibaldi (1252)
- Tommaso Fusconi di Berta (1260)
- Giovanni Colonna (1262)
- Tommaso da Lentini (1264)
- Aldobrandino Cavalcanti (1272)
- Latino Malabranca Orsini (1279)
- Bartolomeo di Grosseto (1288)
- Giovanni di Iesi (1290, 1295)
- Salvo di Recanati (1291)
- Lamberto di Veglia (1296)
- Alemanno di Tiro e Oristano (1299)
- Ranuccio di Cagliari (1301)
- Niccolò Alberti (1302)
- Giovanni di Osimo (1303)
- Giacomo di Sutri (1303)
- Guittone Farnese (1307)
- Isnardo Tacconi (1309)
- Ruggero da Casole (1313)
- Giovanni di Nepi (1317)
- Andrea di Terracina (1322, 1325)
- Angelo Tignosi (1324, 1325)
- Giovanni Pagnotta (1334, 1335)
- Nicola Zucci (1341)
- Raimondo di Rieti (1343)
- Ponzio di Orvieto (1348, 1349)
- Giovanni di Orvieto (1361)
- Pietro Boerio (1365)
- Giacomo di Muti (1369)
- Luca Gentili Ridolfucci (1375)
- Stefano Palosi (1380)
- Gabriele Gabrieli (1383)
- Lorenzo Corvini (1389)
- Giovanni di San Paolo fuori le Mura (1392)
- Francesco Scaccani (1394, 1399)
- Paolo di Francesco di Roma (1405, 1407)
- Francesco di San Martino (1411)
- Giacomo Isolani (1414–1418)
- Sante di Tivoli (1420, 1421, 1424)
- Nicola Lazzaro di Guinigi (1427)
- Daniele Gari Scotti (1431)
- Gasparre di Diano (1431)
- Stefano di Volterra (1434)
- Genesio di Cagli (1435)
- Andrea di Osimo (1437)
- Giosuè Mormile (1441)
- Onofrio Francesco (1444)
- Roberto Cavalcanti (1447, 1448)
- Berardo Eroli (1449)
- Francesco de Lignamine (1458, 1459)
- Giovanni Neroni (1461, 1462)
- Nicola Trevisano (1479, 1487)
- Leonardo di Albenga (1485)
- Giacomo Botta (1486, 1489)
- Jaime Serra i Cau (1492, 1494)
- Pietro Gamboa (1501)
- Pietro Accolti (1505)
- Domenico Giacobazzi (1511)
- Andrea Giacobazzi (1520)
- Paolo Capizucchi (1521)
- Bartolomeo Guidiccioni (1539)
- Pomponio Cecci (1540)
- Filippo Archinto (1542)
- Ludovico Beccadelli (1554)
- Pietro di Lucera (1555)
- Virgilio Rosario (1555)
|
|---|
Wikariusze
od 1558 |
|
|---|
- ↑ urząd sprawował jeszcze trzykrotnie: w 1145, 1147–1149 i 1150–1152
