|
Pinokio (powieść)
Pinokio (wł. Le avventure di Pinocchio) – powieść dla dzieci z gatunku fantasy autorstwa Carla Collodiego, której głównym bohaterem jest drewniany pajacyk o imieniu Pinokio. Powieść ukazywała się w odcinkach w latach 1881–1883, początkowo jako Storia di un burattino (Historie marionetki). W pełnej wersji książkowej wydano ją w 1883 roku. Zaliczana jest do klasyki literatury dziecięcej. W Polsce publikowano jej przekłady również pod tytułami:
TreśćPowieść ukazuje historię Pinokia, drewnianego pajacyka wystruganego przez szewca Dżeppetto. Pajac niespodziewanie ożył i od pierwszych chwil okazał się krnąbrnym, nieposłusznym i egoistycznym chłopcem. Dżeppeto, a także jego przyjaciele – Wróżka o Błękitnych Włosach i Mówiący Świerszcz, starają się go wychować i sprowadzić na dobrą drogę. Jednak Pinokio spotyka na swojej drodze także postacie niegodziwe, które namawiają go do złych rzeczy – takie jak Lis i Kot czy jego szkolny kolega Knot. Początkowo daje się im zwodzić i ponosi za to kary (traci złote monety, zamienia się w osła). Stopniowo jednak zaczyna rozumieć, jaki jest zły i samolubny. Po wielu dramatycznych przygodach powraca do majstra Gepetto i Wróżki, stając się dobrym pajacykiem. W nagrodę za tę przemianę spełnione zostaje jego marzenie: staje się prawdziwym człowiekiem. Nawiązania w kulturzePowieść Pinokio wielokrotnie była adaptowana na potrzeby teatru i filmu. Najbardziej znana była animowana ekranizacja disneyowska z 1940 roku. W 1905 roku Otto Julius Bierbaum napisał własną wersję przygód lalki Zäpfel Kerna, wzorowaną na Pinokiu, a w 1936 roku Aleksiej Tołstoj stworzył dla odbiorcy radzieckiego postać Buratino. Na podstawie opowieści Collodiego powstała też baśń muzyczna Pinokio z muzyką Włodzimierza Korcza. Ważniejsze ekranizacje
OdbiórKsiążką jest bardzo znaną i popularną lekturą dla dzieci. W Polsce książkę dodano do listy lektur szkolnych już w 1959 roku (dla klasy IV); znajdowała się tam do reform z lat 1963–1970 roku. Po reformie z połowy lat 80. pozycja trafiła na listę lektur uzupełniających dla tej klasy[1]. W latach 1999–2006 nie było listy lektur dla tych klas, ale książka ta pojawiła się znowu w propozycji lektur dla klas I–III dla roku 2007/2008[2][3]. Od 2009[4] pozycja była lekturą dla klas IV–VI do roku 2017; wróciła na nią w roku 2021[5][6]. Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||
