|
Piotr Sawczuk
Piotr Henryk Sawczuk (ur. 29 stycznia 1962 w Puczycach) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, biskup pomocniczy siedlecki w latach 2013–2019, biskup diecezjalny drohiczyński od 2019. ŻyciorysUrodził się 29 stycznia 1962 w Puczycach[1] w rodzinie Henryka i Zofii z domu Guberska, prowadzących gospodarstwo rolne w Kornicy[2]. W 1981 ukończył naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Józefa Ignacego Kraszewskiego w Białej Podlaskiej i złożył egzamin dojrzałości. W latach 1981–1987 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach[3]. 6 czerwca 1987 w katedrze Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Siedlcach został wyświęcony na prezbitera przez Jana Mazura[4], miejscowego biskupa diecezjalnego[5]. W 1988 na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego uzyskał magisterium z teologii[4]. W 1989 rozpoczął studia specjalistyczne na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Magisterium z prawa kanonicznego uzyskał w 1992, zaś doktorat z prawa kanonicznego otrzymał w 1996 po obronie dysertacji «Communicatio in sacris» w kanonicznym prawie karnym[3][4]. W latach 1987–1989 pracował jako wikariusz w parafii Przemienia Pańskiego w Wisznicach[4]. W czasie studiów doktoranckich był kapelanem loretanek warszawskich[2]. W 1989 został pracownikiem kurii diecezji siedleckiej. W latach 1989–1990 był notariuszem w sądzie biskupim. W 1993 został sędzią sądu biskupiego. Od 1996 do 2003 pełnił funkcję notariusza kurii diecezjalnej. W 2003 został kanclerzem kurii. 7 listopada 2009 objął również urząd wikariusza generalnego. Ponadto w 2003 został z urzędu członkiem rady kapłańskiej, a w 2007 wszedł w skład kolegium konsultorów. Brał czynny udział w pracach II Synodu Diecezji Siedleckiej, pełniąc funkcje przewodniczącego Komisji Przygotowawczej (od 2011) i członka Komisji Głównej (od 2012)[3]. Jako delegat biskupów siedleckich udzielał sakramentu bierzmowania i przeprowadzał wizytacje kanoniczne w parafiach. W 2003 został kanonikiem honorowym, zaś w 2009 kanonikiem gremialnym i prałatem scholastykiem Kapituły Katedralnej Siedleckiej. W 2010 papież Benedykt XVI nadał mu godność kapelana Jego Świątobliwości[4]. W 1996 został wykładowcą prawa kanonicznego w siedleckim seminarium duchownym. W latach 1996–2011 ten sam przedmiot wykładał również w Instytucie Teologicznym w Siedlcach[3]. 19 stycznia 2013 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji siedleckiej ze stolicą tytularną Ottana[6]. Święcenia biskupie otrzymał 6 kwietnia 2013 w katedrze Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Siedlcach[7][8]. Głównym konsekratorem był Zbigniew Kiernikowski, biskup diecezjalny siedlecki, zaś współkonsekratorami arcybiskup Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce, i Henryk Tomasik, biskup diecezjalny radomski[8]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Nomini Tuo da gloriam” (Twemu Imieniu daj chwałę)[9]. W 2014 w związku z przeniesieniem dotychczasowego biskupa diecezjalnego Zbigniewa Kiernikowskiego do diecezji legnickiej do czasu objęcia diecezji przez Kazimierza Gurdę pełnił funkcję administratora apostolskiego diecezji[10][11]. 17 czerwca 2019 papież Franciszek przeniósł go na urząd biskupa diecezjalnego diecezji drohiczyńskiej[12][13]. 19 lipca 2019 kanonicznie objął diecezję[14], a dzień później odbył ingres do katedry Trójcy Przenajświętszej w Drohiczynie[15]. W ramach Konferencji Episkopatu Polski został w 2013 delegatem ds. Duszpasterstwa Polskich Przetwórców Żywności[16], a w 2014 delegatem ds. Duszpasterstwa Prawników i członkiem Rady Prawnej[17]. Przypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
