Plymouth Gran Fury

Plymouth Gran Fury – samochód osobowy klasy pełnowymiarowej, a następnie klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Plymouth w latach 1974 – 1989.

Plymouth Gran Fury I

Plymouth Gran Fury I
Producent	Plymouth
Zaprezentowany	Listopad 1974
Okres produkcji	1974 – 1977
Miejsce produkcji	St. Louis Windsor
Poprzednik	Plymouth Fury VI
Następca	Plymouth Gran Fury II
Dane techniczne
Segment	F
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi 2-drzwiowe coupe
Skrzynia biegów	3-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	5585 mm
Rozstaw osi	3086 mm
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Chrysler Newport Dodge Monaco
Konkurencja	Chevrolet Impala Ford LTD Crown Victoria
Multimedia w Wikimedia Commons

Plymouth Gran Fury I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1974 roku.

Model Gran Fury poszerzył ofertę Plymoutha jako nowy, topowy model plasujący się powyżej linii Fury opracowany w ramach koncernu Chrysler na platformie C-body razem z bliźniaczymi modelami Chrysler Newport oraz Dodge Monaco^[1].

Pierwsza generacja Gran Fury wyróżniała się smukłą sylwetką, z dużą chromowaną atrapą chłodnicy, a także pojedynczymi okrągłymi reflektorami w kwadratowych obudowach. Obłe tylne nadkola łączyły się z podłużną częścią bagażową, którą wieńczyły prostokątne lampy z chromowanymi obwódkami^[2].

• V8 5.9l LA
• V8 6.6l B
• V8 7.2l RB

Plymouth Gran Fury II

Plymouth Gran Fury II
Producent	Plymouth
Zaprezentowany	Styczeń 1979
Okres produkcji	1979 – 1981
Miejsce produkcji	Detroit
Poprzednik	Plymouth Gran Fury I Plymouth Fury
Następca	Plymouth Gran Fury III
Dane techniczne
Segment	F
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan
Skrzynia biegów	3-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	5626 mm
Rozstaw osi	3010 mm
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Chrysler Newport Dodge St. Regis
Konkurencja	Chevrolet Impala Ford LTD Crown Victoria
Multimedia w Wikimedia Commons

Plymouth Gran Fury II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1979 roku.

Po dwuletniej przerwie, Gran Fury powrócił do gamy modelowej Plymoutha ponownie jako topowy, najdroższy i najbardziej luksusowy model w ofercie.

Podobnie jak poprzednik, pojazd został zbudowany jako bliźniacza konstrukcja wobec modeli Chryslera i Dodge'a^[3], tym razem opierając się jednak na nowej platformie koncernu - R-body. Nadwozie stało się przez to większe, zyskując przede wszystkim na długości. Pod kątem stylistycznym, Gran Fury II zyskał bardziej kanciaste proporcje^[4].

• L6 3.7l Slant-6
• V8 5.2l LA
• V8 5.9l LA

Plymouth Gran Fury III

Plymouth Gran Fury III
Inne nazwy	Plymouth Caravelle
Producent	Plymouth
Zaprezentowany	Styczeń 1981
Okres produkcji	1981 – 1988
Miejsce produkcji	St. Louis Kenosha Windsor
Poprzednik	Plymouth Gran Fury II
Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi 2-drzwiowe coupe
Skrzynia biegów	3-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	5197 mm
Szerokość	1839 mm
Wysokość	1400 mm
Rozstaw osi	2860 mm
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Chrysler Fifth Avenue Dodge Diplomat
Konkurencja	Chevrolet Impala Ford LTD Crown Victoria
Multimedia w Wikimedia Commons

Plymouth Gran Fury III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1981 roku.

Trzecia i ostatnia generacja linii modelowej Gran Fury, podobnie jak poprzednicy, była wynikiem współpracy między markami koncernu Chrysler. Bliźniaczymi konstrukcjami wobec modelu Plymoutha był Chrysler Fifth Avenue oraz Dodge Diplomat^[5].

Wraz z ponownym oparciem na nowej platformie (M-body), Plymouth Gran Fury trzeciej generacji wyróżniał się znacznie mniejszym i krótszym nadwoziem. Utrzymano je w nurcie kanciastych proporcji, które widoczne były szczególnie w kształcie atrapy chłodnicy i reflektorów^[6].

Wyłącznie na rynku kanadyjskim, Plymouth Gran Fury trzeciej generacji oferowany był pod nazwą Plymouth Caravelle^[7]. Pod kątem wizualnym, był on identyczny z modelem sprzedawanym w Stanach Zjednoczonych.

• L6 3.7l Slant-6
• V8 5.2l LA

• Flammang, James M./Kowalke, Ron: Standard Catalog of American Cars 1976-1999, Krause Publications, Iola 1999. ISBN 0-87341-755-0