Powrózek nasienny człowieka

Powrózek nasienny (łac. funiculus spermaticus) – w anatomii człowieka struktura o długości 15–20 cm, którą stanowią wszystkie twory wchodzące i wychodzące z moszny, a następnie przechodzące przez kanał pachwinowy. W przebiegu powrózka, w zależności od jego sąsiedztwa wyróżnia się odcinek mosznowy (podskórny) oraz odcinek pachwinowy, biegnący w kanale pachwinowym.

Osłonki powrózka (od zewnątrz):

• powięź nasienna zewnętrzna (łac. fascia spermatica externa),
• powięź mięśnia dźwigacza jądra (łac. fascia musculi cremaster),
• mięsień dźwigacz jądra (łac. musculus cremaster),
• powięź nasienna wewnętrzna (łac. fascia spermatica interna);

Skład powrózka:

• nasieniowód (łac. ductus deferens),
• tętnica nasieniowodu (łac. arteria ductus deferentis), pochodząca z przedniego pnia tętnicy pęcherzowej górnej,
• tętnica mięśnia dźwigacza jądra (łac. arteria musculi cremaster),
• tętnica jądrowa (łac. arteria testicularis), boczna gałąź aorty brzusznej,
• splot żylny wiciowaty (łac. plexus pampiniformis), w którego skład wchodzą dwie żyły nasieniowodu i żyły mięśnia dźwigacza jądra; z niego powstaje żyła jądrowa,
• autonomiczny, wtórny splot nasieniowodowy od splotu miednicznego (podbrzusznego dolnego),
• autonomiczny, wtórny splot jądrowy od splotu międzykrezkowego,
• gałąź płciowa nerwu płciowo-udowego (łac. ramus genitalis nervi genitofemoralis),
• wyrostek pochwowy (łac. processus vaginalis), pozostałość górnej części wyrostka pochwowego otrzewnej, czasami może zachować pełną ciągłość i sprzyjać przepuklinie pachwinowej
• nerw biodrowo-pachwinowy (łac. nervus ilioinguinalis), który przebija mięsień poprzeczny i nie wchodzi do kanału przez pierścień pachwinowy głęboki

• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka, tom II, Trzewia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998. ISBN 83-200-2290-8. Brak numerów stron w książce