|
Pustelnik zielony
Pustelnik zielony[4][5] (Phaethornis guy) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae), występujący w północno-zachodniej i północnej części Ameryki Południowej oraz Ameryce Centralnej. Jako jedyny z pustelników charakteryzuje się zieloną, opalizującą barwą górnej części ciała i niebieskawoszarym spodem[6]. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN klasyfikowany jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern)[3]. SystematykaPierwszego naukowego opisu gatunku dokonał francuski przyrodnik René Lesson w 1833 roku, nadając mu nazwę Trochilus Guy[2][7]. Holotyp dostarczył kolekcjoner amator J. Guy, na którego cześć gatunek nazwano[7][8]. Jako miejsce typowe Lesson błędnie wskazał Brazylię[2][7]; później ustalono, że była to Wenezuela[2]. Do opisu autor dołączył tablicę barwną[7]. Wyróżnia się cztery podgatunki Phaethornis guy[9][10]:
MorfologiaŚredniej wielkości koliber o długim dziobie. Górna szczęka czarna, dolna jasnoczerwona z ciemnym końcem. Dziób samców o długości 41,8–44,9 mm, samic 39,6–43 mm (pomiary dla podgatunku P. g. coruscus). Samce: czoło, szczyt głowy, potylica, kark i grzbiet w kolorze zielonkawoniebieskim z opalizującymi piórami. Ogon niezbyt długi, czarny z białymi końcówkami sterówek. Kantarek i policzki czarniawe. Brwi białopomarańczowe, pasek policzkowy bardzo lekko zarysowany, białawy z pomarańczowym przebarwieniem od dzioba. Skrzydła czarne z fioletowym połyskiem lotek. Środek piersi i brzuch szare, części boczne piersi i boki metaliczno zielone. Pokrywy podogonowe zielononiebieskie i ciemnoszare z białymi końcówkami najdłuższych piór. Samice: podobne do samców z pewnymi różnicami. Górna część ciała bardziej zielona. Ogon dłuższy z wyraźnie wydłużonymi centralnymi sterówkami. Wyraźny pasek oczny, brwi, pasek policzkowy i gardło białawopomarańczowe[11]. Brzuch w dolnej części ochrowy. Młodociane mają lekko cynamonowe pióra szczytu głowy, karku i dolnej części pleców. Paski oczny i policzkowy podobne jak u samicy, w miarę dojrzewania tracące intensywność. Długość ciała 11,5–15 cm, masa ciała samca 4,5–5,5 g, samicy 4,0–5,5 g[9][12]. Zasięg występowaniaPustelnik zielony występuje na terenach górskich położonych na wysokości 800–2200 m n.p.m.[3][13] Birds of the World podaje bardziej szczegółowe informacje: w Kostaryce 500–2000, w Panamie 600–1650, w Kolumbii 900–2000, w Wenezueli 300–1500 m, w Ekwadorze zazwyczaj 900–1800 i w Peru 500–1800 m n.p.m.[9] Poszczególne podgatunki występują[9][12]:
EkologiaJego głównym habitatem jest podszyt górskich lasów deszczowych, także ich obrzeża i przyległe wysokie lasy wtórne. Odżywia się głównie nektarem i małymi stawonogami w niskich partiach lasu, najczęściej spożywa nektar z kwiatów roślin z rodzin Heliconiaceae i Costaceae oraz rodzaju Columnea[9]. RozmnażanieOkres lęgowy nie jest dokładnie określony. Stwierdzono, że na Trynidadzie jest to okres od stycznia do maja korespondujący z okresem kwitnienia roślin Heliconiaceae i Pachystachys. Natomiast w Kostaryce i Panamie jest to okres od lutego do września, w Peru lipiec–listopad, a w Kolumbii czerwiec–sierpień[12]. Buduje gniazdo w kształcie stożka zwisającego na końcu dużego liścia, do którego jest przymocowane pajęczynami. Zbudowane jest z miękkich włókien roślinnych, umieszczone na palmie, w paprociach lub helikoniach. W lęgu zazwyczaj 2 jaja. Okres inkubacji 17–18 dni. Wysiadywaniem i karmieniem młodych zajmuje się wyłącznie samica[9]. StatusW Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN pustelnik zielony jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) od 2004 roku[13]. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale gatunek ten opisywany jest jako dosyć pospolity[3][14]. Zasięg jego występowania według szacunków organizacji BirdLife International obejmuje około 4,64 mln km²[13]. Przypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
