Płazy ogoniaste
Płazy ogoniaste (Caudata) − rząd płazów o pokroju ciała przypominającym nieco wygląd jaszczurki. Do rzędu tego zalicza się m.in. traszki i salamandry. SzkieletPłazy ogoniaste posiadają dobrze wykształcone kończyny, prawie jednakowej długości. U niektórych gatunków, np. u syrenowatych nie ma kończyn tylnych. Kończyny przednie mają 4 lub 3 palce, a tylne przeważnie 5. Kręgi o trzonach dwuwklęsłych lub tyłowklęsłych. Mostek jest prymitywny i słabo wykształcony; posiada dużą liczbę elementów chrzęstnych. Nie występują obojczyki. Kości łokciowa i promieniowa oraz piszczelowa i strzałkowa nie są zrośnięte, w przeciwieństwie do kości płazów bezogonowych. OddychanieNarządami oddechowymi płazów ogoniastych są płuca, skóra, jama gębowo-gardzielowa oraz skrzela. Niektóre z tych płazów, np. Proteidae i Sirenidae przez całe życie zachowują skrzela zewnętrzne lub wewnętrzne, mimo że posiadają płuca. Gatunki pozbawione płuc i skrzeli oddychają przez skórę i nabłonek jamy gębowo-gardzielowej. RozmnażanieU większości gatunków zapłodnienie jest wewnętrzne, nie występują jednak narządy kopulacyjne. Samce w czasie toków składają spermatofory, które następnie podejmowane są przez samice, a uwolnione z nich plemniki zapładniają jaja w jajowodach. Większość jest jajorodna, ale niektóre gatunki rodzą larwy (np. salamandra plamista) lub przeobrażone młode (np. salamandra czarna). Kijanki w stadium maksymalnego rozwoju przypominają wyglądem formy dorosłe (różnią się obecnością skrzeli zewnętrznych). U wielu gatunków występuje neotenia. WystępowaniePłazy ogoniaste występują głównie na półkuli północnej w klimacie umiarkowanym. Spotyka się je również w południowo-wschodniej Azji, w północnej Afryce i Ameryce Środkowej oraz na północy Ameryki Południowej. Nie występują w Australii, Archipelagu Indo-Australijskim i znacznej części Ameryki Południowej. SystematykaW obrębie tego rzędu wyróżnia się 3 podrzędy, które dzieli się na rodziny[2]:
Przypisy
BibliografiaRząd:Płazy ogoniaste Urodela (Caudata) w: W.Zamachowski, A.Zyśk Strunowce Chordata, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków 1997, ISBN 83-86841-92-3 |