Równina Wełtyńska
Równina Wełtyńska (313.28) – mezoregion fizycznogeograficzny; falista i pagórkowata wysoczyzna z płaskimi równinami, zagłębieniami i dolinami. Położona w północno-zachodniej Polsce, na wschód od Doliny Dolnej Odry i na południe od Puszczy Bukowej. Zajmuje powierzchnię 969 km². Obszar równiny zbudowany jest głównie z gliny morenowej. Część wschodnia bezleśna o charakterze rolniczym. Część zachodnia o większej lesistości, z urozmaiconym krajobrazem i z kilkoma jeziorami. Od południa przechodzi w Pojezierze Myśliborskie. MiejscowościGryfino, Banie, Widuchowa, Babin, Babinek, Bartkowo, Bielice, Chlebowo, Chwarstnica, Czepino, Daleszewo, Gardno, Krzywin, Linie, Lisie Pole, Lubanowo, Lubicz, Marwice, Mielenko Gryfińskie, Nowe Czarnowo, Ognica, Pacholęta, Pniewo, Radziszewo, Sobieradz, Wełtyń, Żelisławiec. Komunikacja
Ochrona przyrodyUtworzony rezerwat przyrody: Projektowane rezerwaty przyrody: Hydrografia
Wzniesienia
Turystyka
Baza hotelowa zlokalizowana głównie w Gryfinie i najbliższych okolicach. Ośrodki wypoczynkowe i gospodarstwa agroturystyczne m.in. w Wełtyniu, Widuchowej, Steklnie, Żelisławcu, Osuchu i Żelechowie. Bibliografia
|