Rafałowo
Rafałowo (biał. Рафалова; ros. Рафалово) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Ciecierki. Dawniej używana nazwa – Rafałów Podmarciniacki. HistoriaW czasach zaborów majątek i folwark w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2] W I połowie XIX w. dzierżył go Józef Nepomucen Łopaciński z szeroko rozgałęzionej rodziny Łopacińskich herbu Lubicz[3]. W latach 1921–1945 parcele leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim), w gminie Jody. W 1931 w 8 domach zamieszkiwało 34 osoby[4]. Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Borodzieniczach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Jodach[5]. W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[6][7]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[8]. Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi. Uwagi
Przypisy
Linki zewnętrzneKościuki, wieś, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 458 . |