Raymond Firth
Raymond Firth, właśc. sir. William Raymond Firth (ur. 25 marca 1901 w Auckland, zm. 22 lutego 2002 w Londynie) – brytyjski antropolog i etnolog pochodzący z Nowej Zelandii, specjalizujący się w antropologii ekonomicznej. ŻycieUrodził się 25 marca 1901 roku w Tamaki (przedmieście Auckland) jako syn Wesleya Hugh Bourne Firtha (1873–1977) i Marie Elizabeth Jane Cartmill (1876–1962). Uczył się w Auckland Grammar School, a następnie do 1921 studiował ekonomię na Auckland University College. W 1924 otrzymał dyplom magistra na podstawie pracy o przemyśle związanym z kopalami kauri[1] . W 1924 roku rozpoczął studia doktorskie z ekonomii w London School of Economics zajmując się branżą mrożonego mięsa[2] . Pod wpływem Bronisława Malinowskiego i Richarda Tawneya zajął się antropologią ekonomiczną – badaniem gospodarki ludów Pacyfiku, m.in. Maorysów i mieszkańców Tikopii. Na Tikopię wyjeżdżał kilkakrotnie (1928, 1952, 1966, 1972), czyniąc ją przedmiotem kilku swoich studiów[3][2] . W późniejszym okresie zajmował się również badaniem innych ludów Pacyfiku oraz społeczeństwem Malezji[2] . W latach 1930–1932 wykładał na University of Sydney, gdzie pracował z Alfredem Radliffem-Brownem. Następnie wrócił do Londynu by uczyć w London School of Economics. Podczas II wojny światowej na zlecenie brytyjskiej admiralicji opracował czterotomowy podręcznik na temat wysp Pacyfiku. W 1944, po śmierci Malinowskiego, został profesorem, dyrektorem Wydziału Antropologii London School of Economics, gdzie pracował do emerytury (1968)[1][3] . Nadal nauczał, m.in. na Uniwersytecie Hawajskim[2] . W 1973 otrzymał angielski tytuł szlachecki[2] . Przyjaźnił się z Hortense Powdermaker[4]. Koncepcje teoretyczneFirth wprowadził pojęcie „organizacji społecznej”, którą przeciwstawił dotychczas używanemu pojęciu „struktury”. Struktura społeczna była wyidealizowanym układem wzorców zachowań. Zdaniem Firtha koncepcja ta nie pozwalała na dostatecznie szczegółowy opis rzeczywistego funkcjonowania społeczeństw. Obok wzorców idealnych, jednostki w rzeczywistych sytuacjach mają pewną swobodę działania. Swoboda ta wynika m.in. z różnorodności sytuacji przed którymi stają. Te faktyczne zachowania jednostek zostały przez niego opisane jako „organizacja społeczna”. Jak wskazywał w swoich studiach poświęconych Tikopii, w społeczeństwach może następować zmiana w ich organizacji społecznej, pomimo tego że ich struktura pozostaje w podstawowym wymiarze niezmienna. Zainteresowanie Firtha rzeczywistymi zachowaniami jednostek (a nie jedynie wzorcami) i różnorodnością tych zachowań, stawiało go w opozycji do dominujących w połowie XX w. nurtów antropologii (szczególnie funkcjonalizmu strukturalnego Radcliffe-Browna)[2][1] . Jego prace przekształciły w istotny sposób antropologię ekonomiczną. Zamiast, jak wcześniejsi badacze, skupiać się na kwestiach technologicznych, zajął się badaniem organizacji gospodarek ludów tubylczych, a także tym, w jaki sposób uczestnicy wymiany gospodarczej rozumują i dokonują ocen. Wraz ze swoją żoną, Rosemary Firth badał m.in. alokację zasobów w społecznościach rybackich Malezji (1939–1940). Firth był krytyczny wobec popularnych koncepcji daru Marcela Maussa. Zdaniem Firtha, podkreślającego ekonomiczne aspekty wymiany, Mauss zbytnio akcentował wymiar rytualny (czy magiczny) oraz jej ekwiwalentność[1][2] . Dzieła
Inne teksty tłumaczone
Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba):
|