Rewalidacja

Rewalidacja – całokształt podejmowanych i usystematyzowanych działań mających na celu przywrócenie człowiekowi niepełnosprawnemu (również intelektualnie) możliwie pełnej sprawności. Jest to proces edukacyjny, terapeutyczny i wychowawczy z zaplanowanymi celami, uwzględniającymi wiedzę teoretyczną i działanie skierowane na osobę niepełnosprawną. Usprawnianie zaburzonych funkcji rozwojowych i intelektualnych.

W obecnych czasach rewalidacja w swym zakresie obejmuje szereg oddziaływań natury pedagogicznej i społecznej mających za cel przywrócenie w miarę możliwości jednostce niepełnosprawnej możliwości funkcjonowania w społeczeństwie. Należy tu zróżnicować charakter oddziaływań skierowanych na osoby o niepełnosprawności fizycznej oraz intelektualnej jak i uwzględnić ich wiek. Pewne procesy w strukturach korowych powstają jako składowa ciągu zdarzeń i oddziaływań środowiskowych jak i wychowawczych oraz emocjonalnych. W sytuacji, gdy minie już wiek, w którym te struktury w mózgu powinny się kształtować, ich odtworzenie jest tylko fragmentaryczne mniej lub więcej.

Oto niektóre metody stosowane w rewalidacji dzieci z niepełnosprawnością intelektualną:

• ośrodków pracy Marii Grzegorzewskiej,
• wczesnej integracji sensorycznej Marii Montessori,
• ośrodków zainteresowań Ovide'a Decroly'ego,
• wpływu osobistego,
• rozwijające aktywność własną,
• dydaktyczne,
• relaksacyjne,
• komunikacji wspierającej i wspomagającej,
• czynnościowe,
• inne metody terapeutyczne.

Formy postępowania wychowawczo-terapeutycznego w procesie rewalidacji osób niepełnosprawnych intelektualnie:

• usprawnianie,
• korektura,
• kompensacja,
• indywidualizacja,
• profilaktyka,
• wspieranie i wspomaganie.