Rita Hunter

Życiorys

Studiowała u Edwina Francisa w Liverpoolu oraz Clive’a Careya i Redversa Llewellyna w Londynie^[1]^[2]. Początkowo występowała z Sadler’s Wells Chorus (1954–1956) i Carl Rosa Opera Company (1956–1958)^[1]. Po uzupełniających studiach muzycznych u Evy Turner, dołączyła w 1959 roku do zespołu Sadler’s Wells Opera^[1]^[2]. Występowała jako sopran dramatyczny w operach Richarda Wagnera^[3], wcieliła się w rolę Brunhildy w anglojęzycznej wersji Walkirii (1970) i kompletnej anglojęzycznej realizacji cyklu Pierścień Nibelunga (1973)^[1]. Śpiewała też partie Amelii w Balu maskowym, Aidy w Aidzie, Santuzzy w Rycerskości wieśniaczej, Eglantyny w Euryanthe^[3]. W 1972 roku rolą Brunhildy debiutowała na deskach nowojorskiej Metropolitan Opera^[3]. Kreowała następnie tę partię w Monachium (1973), Barcelonie (1974), Buenos Aires i Los Angeles (1975), utrwaliła ją też na licznych nagraniach płytowych^[3]. Od 1981 roku występowała w Australii^[2].

Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1980)^[1]^[2]. Opublikowała autobiografię Wait Till the Sun Shines, Nellie (1986)^[1]^[2].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1643. ISBN 978-0-02-865528-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 230. ISBN 978-0-19-533765-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 97. ISBN 83-224-0334-8.