|
Robert Franciszek Guérin du Rocher
Robert Franciszek Guérin du Rocher SJ, (fra.) Robert-François Guérin du Rocher (ur. 23 października 1736 w Repas, zm. 3 września 1792 w Paryżu) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara prześladowań antykatolickich okresu francuskiej rewolucji[1][2]. Urodził się w miejscowości Repas należącej do diecezji Séez[2]. Do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego wstąpił po studiach w Caen, 25 września 1752 roku w Paryżu[2][3]. W pięć lat później podjął działalność dydaktyczną w kolegium w Nevers, a od 1761 roku był wykładowcą literatury w Eu[2][3]. Po kasacie zakonu, w 1762 podjął działalność misyjną na Bliskim Wschodzie[2]. Rozwiązanie zakonu uniemożliwiło Robertowi Franciszkowi Guérin du Rocher złożenie profesji[3]. Czas pracy jako misjonarz godził z pracą badawczą[2]. W latach 1769 i 1773 był proboszczem w Salonikach, aż do likwidacji misji z rozkazu tureckiego sułtana[2][3]. Studia teologiczne miał ukończyć w czasie pobytu w Polsce i tu także miał przyjąć święcenia kapłańskie[2]. W Paryżu opublikował Lettre d`un missionaire Apostolique... touchant l`ètat... de la religion parmisles Grecs[2]. Współuczestniczył w przygotowaniu Traité historique et dogmatique de la vraie religion Jana Mikołaja Grou[2]. Duszpasterzował pełniąc obowiązki ojca duchownego Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny przy Rue du Bac od 1782 roku pełnił posługę jako kapelan szpitala La Salpêtrière[2][3][4]. 1791 roku odmówił złożenia przysięgi na cywilną konstytucję kleru i w rok później 13 sierpnia 1792 roku został aresztowany razem z bratem Piotrem, u którego się schronił i kuzynem Jakubem de la Lande[2][3]. Uwięzieni zostali w prowizorycznym więzieniu utworzonym z kościoła i zabudowań przy seminarium Saint Firmin (św. Firmina)[2][5]. Wszyscy trzej padli ofiarą tak zwanych masakr wrześniowych, w których zginęło 300 duchownych[6]. Dzienna rocznica śmierci jest dniem kiedy wspominany jest w Kościele katolickim, zaś jezuici wspominają go także 19 stycznia[3]. Robert Franciszek Guérin du Rocher znalazł się w grupie 191 męczenników z Paryża beatyfikowanych przez papieża Piusa XI 17 października 1926[1][7]. Zobacz też
Przypisy
|
||||||||||||
