Rock Hudson
Rock Hudson, właśc. Roy Harold Scherer Jr.[1] (ur. 17 listopada 1925 w Winnetka, w stanie Illinois, zm. 2 października 1985 w Beverly Hills) – amerykański aktor. Wystąpił w filmach: Uzdrawiająca obsesja (1954), Telefon towarzyski (1959) i Nie przysyłaj mi kwiatów (1964). Nominowany do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę Jordana „Bicka” Benedicta Jr., zamożnego posiadacza ziemskiego z Teksasu w dramacie wojennym George’a Stevensa Olbrzym (1956). Pięciokrotny laureat nagrody Bambi i czterokrotny zdobywca Złotego Globu. 8 lutego 1960 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6116 Hollywood Boulevard[2][3]. ŻyciorysRodzina i edukacjaBył synem mechanika samochodowego Raymonda Harolda „Roya” Scherera Sr. (1898-1982)[4] i operatorki telefonicznej Katherine Wood[5][6]. Dorastał podczas wielkiego kryzysu gospodarczego. Po rozwodzie rodziców w 1929 był wychowywany przez matkę i ojczyma Wallace’a „Wally’ego” Fitzgeralda, który był sierżantem armii i stosował przemoc wobec żony i pasierba[6][7]. Po demobilizacji odnowił relacje z ojcem i zamieszkał w jego domu w Los Angeles, jednak trudno było mu się z nim dogadać, dlatego po jakimś czasie wyprowadził się i zamieszkał w pensjonacie[8]. W 1944 ukończył szkołę średnią New Trier High School[9], gdzie udzielał się wokalnie w szkolnym klubie, dostarczał gazety i pracował jako bileter oraz caddy[a]. Był zdolnym i dobrym uczniem oraz nieco nieśmiałym nastolatkiem z dużym poczuciem humoru[6]. Gdy miał 19 lat, odbył służbę wojskową na Filipinach jako mechanik samolotowy Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych podczas II wojny światowej[6]. W 1946 przeniósł się do Los Angeles, gdzie wziął udział w realizacji programu dramatycznego Uniwersytetu Południowej Kalifornii, lecz został odrzucany z powodu słabych stopni. Pracował przez kilka lat jako kierowca samochodu ciężarowego, dorabiał także jako listonosz[6]. KarieraZa namową znajomych przybrał pseudonim artystyczny Rock Hudson. Istnieją różne wersje pochodzenia pseudonimu – aktor ponoć przyjął imię od nazwy Skały Gibraltarskiej (Rock of Gibraltar), a nazwisko od rzeki Hudson[6]; inna wersja głosi, że wybrał imię Rock, bo brzmiało jak imię dla „twardziela”, a nazwisko znalazł w książce telefonicznej[10]. W 1948 zamieszkał na Hollywood Hills oraz wziął udział w sesji fotograficznej, po czym rozsyłał swoje zdjęcia po wytwórniach filmowych[10]. Na jednym z przyjęć został dostrzeżony przez Henry’ego Willsona, łowcę talentów w Hollywood, który zaproponował mu współpracę u Davida Selznicka[10]. Willson zafundował debiutantowi lekcje gry, tańca i stepowania, a także zajęcia z dykcji i lekcje przezwyciężania nieśmiałości[11]. Na ekranie kinowym zadebiutował niewielką rolą drugiego podporucznika pilota w wojennym filmie sensacyjnym Warner Bros. Eskadra myśliwska (Fighter Squadron, 1948)[6][12]. Na ekranie miał do wygłoszenia tylko jedną kwestię, jednak do jej nakręcenia potrzebował aż 36 dubli[13]. Mimo to reżyser Raoul Walsh, dostrzegwszy fotogeniczność Hudsona, podpisał roczny kontrakt z aktorem i zafundował mu zabieg wybielenia zębów[13]. Później umowę zawartą z Hudsonem wykupiła od Walsha wytwórnia Universal Pictures, która reklamowała aktora w prasie jako „umięśniony symbol Ameryki”, symbol seksu i obiekt westchnień żeńskiej części publiczności[14]. Po ukończeniu nauki w szkole dramatycznej w Nowym Jorku zwrócił na siebie uwagę krytyki i widzów jako lekkomyślny i bajecznie bogaty Dr Bob Merrick, obsesyjnie starający się o względy wdowy po lekarzu w dramacie Wspaniała obsesja (Magnificent Obsession, 1954)[6]. Za rolę hodowcy bydła i właściciela rancha w Teksasie Jordana „Bicka” Benedicta Juniora, poślubionego córce hodowcy konia (Elizabeth Taylor) w melodramacie-westernie Olbrzym (Giant, 1956) był nominowany do Oscara. Po występie w dramacie Richarda Brooksa Coś wartościowego (Something of Value, 1957) i roli porucznika Fredericka Henry’ego w ekranizacji powieści Ernesta Hemingwaya Pożegnanie z bronią (A Farewell to Arms, 1957) zagrał w komediach romantycznych z Doris Day: Telefon towarzyski (Pillow Talk, 1959), Kochanku wróć (Lover Come Back, 1961) i Nie przysyłaj mi kwiatów (Send Me No Flowers, 1964)[15], a także Kiedy nadejdzie wrzesień (Come September, 1961) z Giną Lollobrigidą, Ulubiony sport mężczyzn (Man’s Favorite Sport?, 1964) i Dziwni towarzysze łoża (Strange Bedfellows, 1965) oraz dreszczowcu sci-fi Twarze na sprzedaż (Seconds, 1966). Na początku lat 70. przestawał dostawać propozycje filmowe[16]. Ze względu na coraz rzadsze oferty pracy przyjął rolę komisarza policji Stewarta „Maca” McMillana w serialu kryminalnym NBC McMillan i jego żona Sally (McMillan & Wife, 1971–1977), który zapewnił mu popularność wśród telewidzów, jednak wpędził w poczucie porażki zawodowej, przez co wpadł w uzależnienie od alkoholu[16]. W latach 80. zagrał w serialu telewizyjnym Kroniki marsjańskie (Martian Chronicles, 1980)[17], a także po raz kolejny spotkał się na planie z Elizabeth Taylor, występując z nią w adaptacji powieści Agathy Christie Pęknięte lustro (The Mirror Crack’d, 1980). Zagrał w dwóch produkcjach NBC z udziałem debiutującego Jacka Scalii: dramacie telewizyjnym Gwiezdny twórca (The Star Maker, 1981) i serialu Połączenie Devlin (The Devlin Connection, 1982). Razem z Robertem Mitchumem wystąpił w dramacie wojennym Ambasador (The Ambassador, 1988), a także zagrał w filmie Gra o wszystko w Las Vegas (The Vegas Strip War, 1984). Jego ostatnią rolą była postać Daniela Reece, zakochanego w Krystle Carrington (Linda Evans) i biologicznego ojca Sammy Jo Carrington (Heather Locklear) w operze mydlanej ABC Dynastia (Dynasty, 1984–1985)[18]. Życie prywatneUkrywał przed opinią publiczną swoją orientację homoseksualną[6][7]. W drugiej połowie lat 40. związał się ze starszym o półtorej dekady producentem muzycznym Kenem Hodge’em[8]. Po rozpoczęciu kariery aktorskiej nawiązał romans z żołnierzem Jackiem Navaarem[19]. By odeprzeć plotki o homoseksualizmie Hudsona, wytwórnia zaaranżowała romans aktora z jego sekretarką, Phyllis Gates[6]. Para pobrała się 9 listopada 1955, jednak już 13 sierpnia 1958 wzięła rozwód[20]. Hudson następnie spotykał się z Marilyn Maxwell (1961), początkującym aktorem Lee Garlingtonem (ich romans trwał przez dziewięć lat), Jackiem Coatesem (1967), publicystą Tomem Clarkiem (1981), aktorem Peterem de Palmą i młodszym o 28 lat technikiem dźwięku Markiem Christianem MacGinnisem (1983–1985)[21]. Plotkowano także o jego ślubie z prezenterem telewizyjnym Jimem Narobsem, z którym miał się rozwieść w 1982[22]. Sfrustrowany faktem, że musi ukrywać swoją orientację, uzależnił się od alkoholu i seksu, który często uprawiał z przypadkowymi mężczyznami[23]. We wczesnych latach 80. zaczął mieć kłopoty ze zdrowiem, m.in. drastycznie schudł[24][25]. W 1984 zdiagnozowano u niego mięsaka Kaposiego, a następnie AIDS[26]. 23 lipca 1985 informacja o chorobie Hudsona została opublikowana na łamach magazynu „Variety”, a wieści o AIDS i homoseksualnej orientacji aktora zszokowały rzeszę jego fanów[18]. Aktor był pierwszą osobą publiczną, która przyznała otwarcie, że cierpi na tę chorobę[27], a swoimi desperackimi poszukiwaniami lekarstwa przykuł uwagę międzynarodowej opinii publicznej o AIDS. Podjął leczenie antywirusowym lekiem HPA-23[18]. Zmarł 2 października 1985 o godz. 9:07 w wyniku komplikacji spowodowanych AIDS[28]. Był jednym z pierwszych znanych aktorów zmarłych na skutek zakażenia wirusem HIV[28][29][30]. Po śmierci jego ciało poddano kremacji, a prochy wrzucono do morza[31]. Filmografia
Nagrody
UwagiPrzypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba):
|