Romuald Langwiński
Romuald Andrzej Langwiński (ur. 5 maja 1933 w Lublinie[1], zm. 7 czerwca 2003[3]) – polski farmaceuta i lekarz, profesor nauk farmaceutycznych, wykładowca Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. ŻyciorysDyplom magistra farmacji otrzymał w 1995. W 1956 został przyjęty na drugi rok studiów na Wydziale Lekarskim, które ukończył w 1962. Od 1 listopada 1956 pracował na etacie asystenta w Zakładzie Farmakodynamiki Wydziału Farmaceutycznego. Stopień doktora otrzymał na podstawie pracy Ocena przydatności metody gorącej płytki ze szczególnym uwzględnieniem ruchliwości u myszy napisanej pod kierunkiem prof. Józefa Jeskego. Habilitował się na podstawie rozprawy Ośrodkowe działanie (−)-efedryny i od tego momentu do śmierci kierował Zakładem Farmakodynamiki[3]. Odznaczenia
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|