Rugby siedmioosobowe w programie tych zawodów pojawiło się po raz drugi, po raz pierwszy natomiast rozegrano turniej kobiet[1][2]. W turnieju wzięło udział sześć zespołów żeńskich i osiem męskich, łącznie 168 sportowców w dwunastoosobowych drużynach, które wywalczyły prawo do uczestnictwa we wcześniejszych eliminacjach[3].
Zawody rozegrano na BMO Field w Toronto noszącym podczas igrzysk nazwę Exhibition Stadium[4]. W obydwu turniejach triumf odniosły reprezentacje Kanady – kobiety wysoko wygrywając wszystkie swoje spotkania, mężczyźni natomiast wszystkie trzy mecze w fazie pucharowej wygrywając dzięki punktom zdobytym już po końcowej syrenie[5][6][7].
Po zakończonym turnieju organizatorzy udostępnili statystyki indywidualne i zespołowe[8][9][10][11][12][13].
Jako że dyscypliną tą na terenie Ameryk zarządzają dwa regionalne związki rugby, NACRA i CONSUR, odpowiednio na terenie Ameryki Północnej i Ameryki Południowej, zostały im przyznane po cztery miejsca w turnieju męskim i po trzy w żeńskim. Do zawodów mogły przystąpić jedynie reprezentacje uznawane przez Pan American Sports Organization, których związki rugby są zrzeszone w World Rugby oraz NACRA lub CONSUR[15][16].
Pełna obsada zawodów została ustalona w styczniu 2015 roku[17].
W zawodach męskich startowało osiem reprezentacji podzielonych w pierwszym dniu na dwie czterozespołowe grupy rywalizujące systemem kołowym o rozstawienie przed ćwierćfinałami. W drugim dniu zawodów odbyła się faza play-off z udziałem wszystkich zespołów, obejmująca ćwierćfinały, półfinały i mecze o poszczególne miejsca[18]. Kobiety natomiast w pierwszej fazie rozegrały spotkania systemem kołowym w ramach jednej sześciozespołowej grupy, następnie czołowa dwójka zmierzyła się w finale, dwie kolejne walczyły o brąz, pozostałe dwie zaś o miejsce piąte[19]. Podział na grupy i ramowy harmonogram rozgrywek opublikowano na początku czerwca 2015 roku[20], z późniejszymi szczegółami[21][22].
W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio cztery, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Przy ustalaniu rankingu po fazie grupowej w przypadku tej samej liczby punktów lokaty zespołów były ustalane kolejno na podstawie[23]:
wyniku meczu pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
większej liczby zdobytych punktów;
większej liczby zdobytych przyłożeń;
rzutu monetą.
W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecze finałowe składały się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmowała siedem minut[24].
.svg){kind=small}
