Rzeźby ursynowskie

Rzeźby ursynowskie^[1] – grupa rzeźb plenerowych wykonanych w stylu realistycznym, pół realistycznym i awangardowym rozproszona w okolicach osiedli: „Jary”, „Stokłosy” i „Koński Jar-Nutki” na warszawskim Ursynowie Północnym^[2]^[3].

Powstanie rzeźb

W latach siedemdziesiątych XX w. na terenie Ursynowa zaczęły powstawać osiedla mieszkaniowe i bloki z tzw. wielkiej płyty. W 1977 zorganizowano tu plener rzeźbiarski pod egidą Związku Polskich Artystów Plastyków. Komisarzem pleneru został artysta rzeźbiarz Ryszard Stryjecki.

Rzeźby powstałe podczas pleneru umieszczono na warszawskim Ursynowie Północnym, w najstarszej części dzielnicy^[4].

Lista rzeźb

Ryszard Stryjecki (ur. 1937)

Zakochani^[5] – wapień, ul. Pięciolinii 5
Rodzina^[6] – wapień, ul. Nutki
Obelisk – (niedokończony, ociosany głaz), ul. Dunikowskiego 12

Edmund Majkowski (1929–2009)

My ze spalonych wsi – płaskorzeźba, ul. Wiolinowa 15
Honor i Ojczyzna – płaskorzeźba (zniszczona), ul. Wiolinowa 15
Grajkowie – wypukłorzeźba, ul. Koński Jar 6

Janina (Nina) Mirecka-Maciejewska (1930–2014)

Rodzina muzykująca^[5] – ceramika, ul. Puszczyka 10

Władysław Trojan (1932–2004)

Jeździec na koniu^[5] – żelbet, ul. Koński Jar, u podnóża Kopy Cwila

Stefan Wierzbicki (ur. 1938)

Gołąb^[5] – wapień, ul. Koński Jar 1–3
Paw^[5] – wapień, ul. Wiolinowa 5

Marek Jerzy Moszyński (1937–2010)

Herkules walczący z Anteuszem^[5] – wapień, ul. Koncertowa 11
Lwy^[5] – wapień, ul. Puszczyka 6

Inne informacje

Na Ursynowie od 1977 przy ul. Wiolinowej 1 znajdowała się jeszcze jedna rzeźba, metalowa Abstrakcja Geometryczna Tadeusza Siekluckiego. Jej powstanie nie jest związane ze wspomnianym wyżej plenerem SARP. Rzeźba ta zaginęła^[7].

Od połowy kwietnia do połowy maja 2023 na terenie nowo tworzonego parku im. Cichociemnych Spadochroniarzy AK znajdowała się instalacja Lapidarium, stanowiąca fragment koncepcji parku stworzonej przez Macieja Bratańca^[8]. Według koncepcji projektanta Lapidarium utworzone z fragmentów wielkiej płyty i prętów zbrojeniowych miało stanowić pomnik epoki budowy ursynowskich osiedli w latach 70. XX wieku. Instalacja została usunięta decyzją prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego po protestach mieszkańców Ursynowa oraz lokalnych polityków^[9].

Zobacz też

Metalowe rzeźby uliczne na Woli w Warszawie

Przypisy

↑ Maciej Mazur: „Czasoprzewodnik” 33 lata na Ursynowie. Warszawa: Wydawnictwo Myśliński, 2010. ISBN 978-83-915427-9-8.
↑ Urząd DzielnicyU.D. Ursynów Urząd DzielnicyU.D., Dwa słowa o Ursynowie Czyli Krótki przewodnik po dzielnicy, ARW Grzegorczyk, 2011, s. 20 (pol.).
↑ Maciej Mazur: Witajcie na Ursynowie. Warszawa: Wydawnictwo Myśliński, 2012. ISBN 978-83-934764-1-1.
↑ Rzeźby. Ursynów, historia, wydarzenia, zdjęcia, galeria. [dostęp 2014-12-23].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Rzeźbyursynów. Puszka – Warszawska Sztuka Publiczna. [dostęp 2015-01-13]. (pol.).
↑ Julia Dziubecka: Rodzina – rzeźbyursynów. Puszka – Warszawska Sztuka Publiczna. [dostęp 2015-01-13]. (pol.).
↑ MaciejM. Mazur MaciejM., Totalna abstrakcja [online], ursynow.org.pl, 26 marca 2018 [dostęp 2023-11-19] (pol.).
↑ MichałM. Wojtczuk MichałM., Sterta gruzu jako pomnik historii Ursynowa. "Jest brzydka i tak miało być" [online], Wyborcza.pl, 30 kwietnia 2023 [dostęp 2023-12-10] .
↑ WojciechW. Podgórski WojciechW., Niespodziewany zwrot akcji w Lapidarium na Ursynowie. Pojawił się nowy, zaskakujący element [online], Wyborcza.pl, 12 czerwca 2023 [dostęp 2023-12-10] .

[Ursynowskie_rzeźby-1] Maciej Mazur: „Czasoprzewodnik” 33 lata na Ursynowie. Warszawa: Wydawnictwo Myśliński, 2010. ISBN 978-83-915427-9-8.

[lokalizacja_11_rzeźb-2] Urząd DzielnicyU.D. Ursynów Urząd DzielnicyU.D., Dwa słowa o Ursynowie Czyli Krótki przewodnik po dzielnicy, ARW Grzegorczyk, 2011, s. 20 (pol.).

[rzeźby-3] Maciej Mazur: Witajcie na Ursynowie. Warszawa: Wydawnictwo Myśliński, 2012. ISBN 978-83-934764-1-1.

[4] Rzeźby. Ursynów, historia, wydarzenia, zdjęcia, galeria. [dostęp 2014-12-23].

[:0-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Rzeźbyursynów. Puszka – Warszawska Sztuka Publiczna. [dostęp 2015-01-13]. (pol.).

[6] Julia Dziubecka: Rodzina – rzeźbyursynów. Puszka – Warszawska Sztuka Publiczna. [dostęp 2015-01-13]. (pol.).

[7] MaciejM. Mazur MaciejM., Totalna abstrakcja [online], ursynow.org.pl, 26 marca 2018 [dostęp 2023-11-19] (pol.).

[8] MichałM. Wojtczuk MichałM., Sterta gruzu jako pomnik historii Ursynowa. "Jest brzydka i tak miało być" [online], Wyborcza.pl, 30 kwietnia 2023 [dostęp 2023-12-10] .

[9] WojciechW. Podgórski WojciechW., Niespodziewany zwrot akcji w Lapidarium na Ursynowie. Pojawił się nowy, zaskakujący element [online], Wyborcza.pl, 12 czerwca 2023 [dostęp 2023-12-10] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]