|
STS-127
STS 127 (ang. Space Transportation System) – 23. lot wahadłowca Endeavour i 127. misja programu lotów wahadłowców zrealizowany przez amerykańską agencję kosmiczną NASA. Lot odbył się w dniach 15–31 lipca 2009 roku. Głównym celem lotu było dostarczenie na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS) ostatniej części modułu JEM. JEM to zewnętrzna platforma pozwalająca na przeprowadzanie eksperymentów w otwartej przestrzeni kosmicznej. Dzięki niej można uniknąć części potencjalnie niebezpiecznych i czasochłonnych wyjść astronautów na zewnątrz stacji. Dodatkowo astronauci wymienili panele słoneczne ISS oraz dostarczyli niezbędnych części zapasowych, koniecznych do utrzymania funkcjonowania stacji po wycofaniu, w 2011 roku, wahadłowców z dalszej eksploatacji. Misja wystartowała 15 lipca 2009 o godzinie 22:03 UTC. Początkowo planowano rozpoczęcie misji 13 czerwca, jednak start, z powodu złej pogody, wycieku wodoru oraz uderzenia pioruna, pięciokrotnie przekładano[4]. Start wahadłowcaEndeavour wystartował pomyślnie za szóstym razem, z około miesięcznym opóźnieniem. Poprzednie podejścia kończyły się niepowodzeniem, początkowo z powodu złych warunków meteorologicznych, później wycieku paliwa, a następnie konieczności oszacowania następstw uderzeń piorunów w okolicach stanowiska startowego na przylądku Canaveral[5]. Po starcie, na podstawie zdjęć i nagrań wideo, stwierdzono, że z powłoki zewnętrznego zbiornika paliwa oderwało się około 12 kawałków pianki izolacyjnej. Niektóre z nich uderzyły w powłokę termiczną statku. Dlatego NASA postanowiła zawiesić loty wahadłowców do czasu, aż zdarzenie zostanie wyjaśnione. Eksperci agencji sądzą jednak, że nie mogły one spowodować poważnych uszkodzeń, ponieważ oderwały się po przejściu statku przez gęste warstwy atmosfery. Nie było więc wystarczającego tarcia atmosferycznego, by oderwane kawałki mogły zagrażać bezpieczeństwu misji[6]. ZałogaŹródło: [7]
ŁadunekŹródło: [9]
Exposed Facility – dosłownie z angielskiego „odsłonięta instalacja”, jest ona przymocowana do Pressurized Module (PM) za pomocą specjalnego złącza EFBM. JEM-EF wygląda trochę jak taras, będą na nim umieszczane ładunki z materiałem doświadczalnym. Dzięki temu ładunek będzie mógł zaznać warunków panujących w otwartej przestrzeni kosmicznej np. silne promieniowanie kosmiczne, temperatura itp. Kształtem przypomina prostopadłościan, jego wymiary są następujące:
Moduł pobiera 11 kW mocy o napięciu 120 woltów prądu stałego (DC). Czas eksploatacji przewidziany jest na ponad 10 lat.
ELM-ES jest jedną z dwóch sekcji ELM – modułu zaopatrzeniowo-magazynowego. ELM-ES dołączony będzie do JEM-EF za pomocą Payload Interface Unit (PIU). ELM-ES pełni funkcje logistyczne, może być odłączony od JEM-EF i powrócić na Ziemię na pokładzie wahadłowca. Na swojej powierzchni może pomieścić trzy ładunki użyteczne. Wymiary ELM-ES:
Maksymalny pobór mocy to 1,0 kW o napięciu 120 woltów prądu stałego (DC). Czas eksploatacji przewidziany jest na ponad 10 lat.
Jest to pozostałość po Spacelab – laboratorium wielokrotnego użytku wysyłanego w przeszłości w przestrzeń kosmiczną na pokładzie wahadłowców. Laboratorium już nie ma, ale zostały natomiast jego palety zewnętrzne. Pierwsza z nich Deployable 1 została użyta podczas misji STS-123, Deployable 2 wysłano podczas misji STS-127. Mogą być na nich montowane wszelkiego rodzaju instrumenty zewnętrzne np. teleskopy.
Zawiera 6 nowych baterii, które mają być zamontowane na miejsce starych w kratownicy P6. Stare baterie zamienią się miejscami z nowymi i wrócą na Ziemie. Pozostałe elementy czyli: LDU (Linear Drive Unit), PM-2 (Pump Module-2), SGANT (Space to Ground Antennae) zostaną przeniesione do External Stowage Platform-3 (ESP-3) [zewnętrzna platforma ładunkowa] w czasie jednego ze spacerów kosmicznych.
Dokowanie do ISS
Pozostałe informacjeSTS-127 w liczbach:
Zobacz teżPrzypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
