|
Sint Maarten (wyspa)
Sint Maarten (fr. Saint-Martin; niderl. Sint Maarten) – wyspa leżąca na Karaibach. Wchodzi w skład Archipelagu Małych Antyli (Wyspy Nawietrzne). Powierzchnia wyspy wynosi 87 km²[1]. Południowa część wyspy od 2010 stanowi terytorium autonomiczne Holandii, północna część należy do Francji jako jej wspólnota zamorska. Łącznie, oba terytoria są znane jako „St.-Martin / St. Maarten”, „St. Martins”, albo po prostu „SXM” (SXM jest identyfikatorem IATA portu lotniczego Princess Juliana (TNCM), głównego portu lotniczego wyspy). Wyspa została oficjalnie podzielona 23 marca 1648. HistoriaKrzysztof Kolumb przybył na wyspę 11 listopada 1493 roku. Nazwał ją na cześć Marcina z Tours, którego święto wtedy wypadało. Wyspa kilkukrotnie przechodziła z rąk hiszpańskich w holenderskie i odwrotnie ze względu na jeziora z wodą o dużej zawartości soli, która niegdyś była cennym surowcem. Na wyspie założono plantacje trzciny cukrowej, na których pracowali czarnoskórzy niewolnicy (od których wywodzi się większość współczesnej populacji); straciły na znaczeniu w XIX wieku. Południowa część wyspy w 1826 stała się częścią Holenderskich Indii Zachodnich, a następnie Antyli Holenderskich – holenderskiego terytorium autonomicznego, które przestało istnieć w 2010. Obecnie jest to terytorium zależne Holandii. Północna część wyspy przynależy do Francji. Do 2007 była częścią Gwadelupy; od 2007 stanowi wspólnotę zamorską[2]. Podział administracyjny Francuska część wyspy obejmuje 53,2 km² i jest zamieszkana przez 35 107 osób (2014)[3]. Głównym miastem jest Marigot[1] – 3394 mieszkańców (2014)[3]. W tej części wyspy znajduje się Port lotniczy L’Esperance[1]. Holenderska część wyspy obejmuje 34 km², zamieszkane przez 33 609 osób (2011)[4]. Głównym miastem jest Philipsburg. Znajduje się tutaj Międzynarodowy Port Lotniczy Juliana[1]. Granica między tymi dwoma częściami wyspy ma długość 16 km[5]. GeografiaPowierzchnia wyspy wynosi 87 km²[1]; długość linii brzegowej 58,9 km[5]. Najwyższym wzniesieniem jest Pic Paradis (424 m n.p.m.). Rozciągłość południkowa wyspy wynosi około 19 km[2][6]. Wyspa jest wyżynno-górzysta. Cechuje ją dobrze rozwinięta linia brzegowa z zatokami i półwyspami; licznie występują jeziora[6]. Według klasyfikacji klimatów Köppena na wyspie panuje klimat tropikalny monsunowy; pora sucha trwa od stycznia do kwietnia, pora deszczowa od sierpnia do grudnia[7]. Roczna suma opadów wynosi około 1140 mm[2]. W okresie od czerwca do listopada występuje zagrożenie huraganami[5]. We wrześniu 2017 wyspę nawiedził huragan Irma, podczas którego zniszczeniu uległo 95% wyspy[8][9]. 8 września 2017 zapowiedziano, że do Wysp Nawietrznych zbliża się huragan Jose[10]. Zobacz teżPrzypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||||||
