Siwa Przełęcz (Tatry Wysokie)

Siwa Przełęcz

Sivé sedlo

Siwa Przełęcz (wśród podpisanych obiektów)
Państwo	Słowacja
Wysokość	ok. 2315 m n.p.m.
Pasmo	Tatry
Sąsiednie szczyty	Śnieżny Szczyt, Wielka Śnieżna Turnia
Data zdobycia	9 czerwca 1910
Pierwsze wejście	Kazimierz Piotrowski i Mieczysław Świerz
Położenie na mapie Tatr Siwa Przełęcz
Położenie na mapie Karpat Siwa Przełęcz
49°12′14″N 20°11′14″E/49,203889 20,187222

Siwa Przełęcz (słow. Sivé sedlo, niem. Obere Schwarzseescharte, węg. Felső Feketetavi rés) – przełęcz położona na wysokości ok. 2315 m n.p.m. znajdująca się w górnych partiach Śnieżnej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Jej siodło oddziela Śnieżny Zwornik (w masywie Śnieżnego Szczytu) od Wielkiej Śnieżnej Turni. Siwa Przełęcz nie jest dostępna żadnymi znakowanymi szlakami turystycznymi, dla taterników stanowi dogodny punkt do przejścia między Doliną Śnieżną a Śnieżnym Bańdziochem.

Siodło Siwej Przełęczy było od dawna znane jurgowskim myśliwym, jak i ówczesnym poszukiwaczom skarbów. Niegdyś wierzono, że Dolina Śnieżna kryje wiele ukrytych skarbów.

Niemieckie i węgierskie nazewnictwo Siwej Przełęczy pochodzi od Czarnego Stawu Jaworowego, który znajduje się w położonej poniżej Dolinie Czarnej Jaworowej.

Pierwsze wejścia turystyczne:

• Kazimierz Piotrowski i Mieczysław Świerz, 9 czerwca 1910 r. – letnie,
• Stanisław Luxemburg i Wawrzyniec Żuławski, 21 kwietnia 1935 r. – zimowe.

• Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 81–83.
• Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce
• Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8. Brak numerów stron w książce