Stanisław Długosz (poeta)
Stanisław Długosz ps. „Jerzy Tetera” (ur. 22 marca 1891 w Częstochowie, zm. 6 sierpnia 1915 Samoklęski k. Lubartowa) – poeta, historyk, oficer I Brygady Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari. ŻyciorysUrodził się 22 marca 1891 w Częstochowie, w rodzinie urzędnika Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej Feliksa i Pauliny z domu Maszki[1]. Początkowo uczył się w rosyjskim II Męskim Progimnazjum w Warszawie, naukę przerwał mu jednak trwający kilka miesięcy strajk młodzieży szkolnej (1905). W październiku 1905 r. edukację kontynuował już w prywatnym Gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego w Warszawie, gdzie językiem wykładowym był j. polski[2][1]. W czasie swojej edukacji szkolnej działał w tajnej organizacji Związek Młodzieży Polskiej „Przyszłość” (PET)[1]. W 1910 r. ukończył szkołę i rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie zajął się też działalnością w Drużynach Strzeleckich Stowarzyszenia Młodzieży Uniwersyteckiej „Znicz”, redakcji „Zarzewia” oraz Towarzystwa Szkoły Ludowej. Po wybuchu I wojny światowej organizował w kieleckiem służbę łączności polskich organizacji wojskowych, a następnie zaciągnął się do piechoty Legionów w Miechowie. Oficer w lotnych oddziałach wywiadowczych sztabu I Brygady Legionów. Pod koniec 1914 przeszedł na własne żądanie do służby liniowej. Wziął udział walkach nad Nidą. Zginął w pościgu za Rosjanami 6 sierpnia 1915, idąc na czele oddziału do ataku na Kamionkę. Był związany z Władysławą Srzednicką, późniejszą żoną płk. dr. Adolfa Macieszy)[3]. Autor monografii o Dionizym Czachowskim (wydana w cyklu Boje polskie, t. IV, 1914)[4], jednym z przywódców powstania styczniowego, oraz licznych wierszy. Uznawany za najwybitniejszego poetę legionowego. Pośmiertnie wydano w 1917 zbiór jego poezji Przed złotym czasem[5], z przedmową Andrzeja Struga. Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|