Stanisław Hadyna
Stanisław Hadyna (ur. 25 września 1919 w Karpętnej, zm. 1 stycznia 1999 w Krakowie) – polski kompozytor, dyrygent, muzykolog i pisarz. Założyciel i wieloletni kierownik artystyczny Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”. ŻyciorysBył synem Jerzego Hadyny, nauczyciela muzyki, kompozytora oraz zbieracza pieśni ludowych, i Emilii z d. Pilch. Jego przodkowie pochodzili z Wisły. Ukończył Gimnazjum Klasyczne im. A. Osuchowskiego w Cieszynie. W 1938 ukończył Instytut Muzyczny im. Ignacego Paderewskiego w Cieszynie (filia konserwatorium w Katowicach) w klasie fortepianu Aleksandra Brachockiego. W latach 1938–1939 studiował psychologię i socjologię na Uniwersytecie Warszawskim; w latach 1942–1944 kontynuował studia konspiracyjnie, był także wykładowcą na tajnych kursach gimnazjalnych. Po wojnie podjął studia u Ludomira Różyckiego (kompozycja) i Artura Malawskiego (dyrygentura) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna) w Katowicach. W latach 1945–1947 pracował jako nauczyciel gimnazjum i kierownik wydziału kultury rady narodowej w Wiśle. W latach 1947–1952 był kolejno dyrektorem biura Okręgu Związku Zawodowego Muzyków PRL oraz dyrektorem Biura Koncertowego i Wojewódzkiej Delegatury „Artosu” w Katowicach. W 1952 zorganizował Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Śląsk”, którego był kierownikiem artystycznym, dyrygentem i reżyserem. Zmuszony w 1968 do ustąpienia ze stanowiska dyrektora naczelnego zespołu (formalnie pełnił w nim funkcję kierownika artystycznego do 1973), przeniósł się do Krakowa, gdzie 1977 został kierownikiem muzycznym Teatru im. Juliusza Słowackiego. 1 marca 1990 ponownie objął kierownictwo zespołu „Śląsk” jako jego dyrektor artystyczny. Zespołem kierował aż do swojej śmierci. Od lat 60. zajmował się z dużym powodzeniem twórczością literacką: w 1948 otrzymał I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Filmowym w Warszawie za powieść o Chopinie Niezatarte ślady, w 1969 II nagrodę na konkursie UNESCO za Blessed Are the Peacemakers (dramat o M. Gandhim), 1972 – Award of Merit i II nagrodę na ogłoszonym w Stanach Zjednoczonych konkursie na sztukę o Martinie Lutherze Kingu za Shattered Dreams; 1977 jego Declaration 76 uzyskała American Revolution Bicentennial Medal. Na stoku góry Bukowej w Wiśle miał dom, do którego chętnie wracał po trudach artystycznych wojaży. Został pochowany w Wiśle, na starym cmentarzu ewangelickim na Groniczku. Pośmiertnie otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Wisły. Obecnie Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” nosi imię Stanisława Hadyny. 1 lipca 2006 roku przed siedzibą zespołu kompozytorowi postawiony został pomnik. KompozycjeKomponował m.in. utwory skrzypcowe, fortepianowe; wśród ważniejszych kompozycji znajdują się kantaty, poemat symfoniczno-baletowy Wiosna, 250 pieśni chóralnych i solowych, 14 kolęd, 13 pieśni pasyjnych, a poza tym muzyka baletowa, teatralna i filmowa. Najbardziej znane pieśni Stanisława Hadyny
Dzieła literackie
Dramat o Gandhim „Blessed Are the Peacemakers” otrzymał II Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Teatralnym UNESCO (1969); inny dramat, „Zdruzgotane sny”, zdobył II nagrodę Międzynarodowego Biennale Teatralnego w USA (1972). Pełny tytuł debiutu literackiego Hadyny brzmi Niezatarte ślady: opowieść z życia Szopena nagrodzona na Międzynarodowym Konkursie Filmowym 1949 (m.in. na podstawie tej książki Aleksander Ford zrealizował w 1951 film Młodość Chopina). Odznaczenia i wyróżnienia
Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): |