|
Stanisław Fijałkowski (lekarz)
Stanisław Fijałkowski (pseud. Chachuła, ur. 11 listopada 1911 w Łodzi, zm. 9 czerwca 1971 tamże)[1][2] – polski chirurg, dyrektor Szpitala Miejskiego w Zgierzu w latach 1952–1970. ŻyciorysEdukacjaUkończył Wydział Lekarski Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w 1936[2] lub 1939 r.[1] Okres II wojny światowejPo wybuchu II wojny światowej został zmobilizowany do 28. Pułku Strzelców Kaniowskich w Łodzi, wraz z którym uczestniczył w walkach w okolicach Sieradza. Następnie przedostał się do Warszawy, gdzie pracował jako chirurg w szpitalu. Brał udział w powstaniu warszawskim jako żołnierz Armii Krajowej (pseudonim Chachuła), a po jego upadku schronił się w Piastowie i Milanówku[1]. Okres powojennyPierwsze miesiące po wyzwoleniu spędził w Poznaniu. Następnie zamieszkał w Łodzi, gdzie pracował jako w Szpitalu św. Rodziny. Uzyskał doktorat na Akademii Medycznej w Łodzi, jednak z powodów politycznych zrezygnował z kariery naukowej i podjął pracę w Szpitalu Miejskim w Zgierzu. W 1952 r. objął stanowisko dyrektora tego szpitala, będąc zarazem ordynatorem Oddziału Chirurgicznego. Był twórcą Poradni Chirurgicznej i Żylakowej w Zgierzu. Jako dyrektor szpitala, a zarazem radny Miejskiej Rady Narodowej w Zgierzu (od 1956) nadzorował budowę kompleksu leczniczego w północno-zachodniej części miasta, który otwarto w 1965 r. Stanisław Fijałkowski pełnił funkcję dyrektora do listopada 1970 r., tj. do początku remontu dawnego budynku Szpitala Miejskiego w Zgierzu (przy ul. Dubois). Zmarł w Łodzi. Został pochowany w katolickiej części Starego Cmentarza w Łodzi[2]. UpamiętnienieImieniem Stanisława Fijałkowskiego nazwano jedną z ulic w Zgierzu[3]. Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): |
