przystań wodna na jeziorze Szeląg Mały (początek szlaku wodnego Kanału Elbląskiego)
Historia
Najstarsze znane wzmianki na temat Starych Jabłonek pochodzą z dokumentu z 1584 roku[7], wspominane są w dokumentach jako majątek książęcy. W 1619 r. Albrecht Finck otrzymał (wraz z prawem dziedziczenia) od Jana Zygmunta z Lipowa 5 włók na prawie magdeburskich w Starych Jabłonkach. W latach 1628–1675 wspomniane 5 włók należało do Albrechta Fincka, Krzysztofa Fincka oraz mieszczanina ostródzkiego - Jerzego Fahrenholza. Jerzy Fahrenholz sprzedał swoje udziały Krzysztofowi Rostkowi (Krzysztof Roch Jabłoński), w zamian za dostarczanie smoły przez dwa lata i kupowanie piwa i wina.
W 1701 r. nadleśniczy odstawił dwie włoki Janowi Jabłońskiemu i Markowi Rostkowi z siedmioma latami wolnymi od czynszu. Przez cały wiek XVIII we wsi żyła rodzina Rostków: Jan, Krzysztof i jego żona Anna, z domu Kierska. Pod koniec XVIII w. Krzysztof Rostek sprzedał za tysiąc talarów 2,5 włoki Abrahamowi Dondowi. W 1820 r. we wsi było 5 domów z 29 mieszkańców. W 1861 r. w majątki i wsi, obejmujących 534 morgi ziemi, mieszkało łącznie 56 mieszkańców.
W 1925 r. we wsi było 240 mieszkańców. W latach 30. XX w. sosny z okolicznych lasów były bardzo cenione w niemieckimprzemyśle lotniczym, a praca przy ich wyrębie była dla wielu mieszkańców miejscowości głównym źródłem utrzymania. Drzewa ze Starych Jabłonek nazywano „sosnami lotniczymi”.
W 1938 r., w ramach akcji germanizacyjnej zmieniono urzędowa nazwę wsi na Altfinken[3][8]. 16 lipca 1938 r. w miejsce nazwy Alt Jablonken wprowadzono nazwę Altfinken[3]. 12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Stare Jabłonki[8].
↑ abRozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury, przewodnik. Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7 s. 54
↑ abRozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).