Stawczany

Stawczany
	; Wnętrze cerkwi w Stawczanach
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Rejon	lwowski
Powierzchnia	4,56 km²
Wysokość	281 m n.p.m.
Populacja ; • liczba ludności	; 1775
Nr kierunkowy	+380 3230
Kod pocztowy	81118
Tablice rejestracyjne	BC
	Położenie na mapie obwodu lwowskiego Stawczany
	Położenie na mapie Ukrainy Stawczany
	49°45′27″N 23°50′21″E/49,757500 23,839167
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stawczany (ukr. Ставчани) – wieś w rejonie lwowskim obwodu lwowskiego, na Ukrainie, 21 km na wschód od Gródka. Miejscowość leży w dorzeczu Dniestru.

Znajduje się tu stacja kolejowa Stawczany, położona na linii Obroszyn – Sambor^[1].

Historia

Dawniej wieś Stawczany znajdowała się w powiecie gródeckim a jej ziemie były w posiadaniu polskiej szlachty. Swoje majątki miał tutaj m.in. Antoni Corvinus Kochanowski.

W 1433 roku Władysław Jagiełło nadał wieś królewską Stawczany i Bartoldową Karczmę arcybiskupstwu lwowskiemu wraz z potwierdzeniami Kazimierza Jagiellończyka z 1460 r. i Zygmunta I Starego z 1518 r.^[2]

W latach 1918–1919 wieś była świadkiem walk o Lwów.

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Stawczany w powiecie gródeckim województwa lwowskiego. Wójtem gminy był kpt. Feliks Zbigniew Machnowski, zastrzelony 7 października 1937 w Stawczanach^[3]^[4]^[5].

W marcu 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 10 Polaków^[6].

Inne osoby związane ze Stawczanami

Józef Pawłusiewicz – pułkownik Wojska Polskiego
Antoni Kochanowski ze Stawczan – polski polityk, wieloletni burmistrz Czerniowiec, zarządca Księstwa Bukowiny

Przypisy

↑ Станция Ставчаны. railwayz.info. [dostęp 2022-01-22]. (ros.).
↑ "Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z Archiwum tak zwanego Bernardyskiego we Lwowie - fundacji Alexandra hr. Stadnickiego, wydane staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego
↑ Ś. p. F. Machnowski. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 230 z 9 października 1937.
↑ Manifestacyjny pogrzeb ś. p. Feliksa Machnowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 232 z 12 października 1937.
↑ Zabójca podpalił dom i strzelał do ratujących. „Orędownik Ostrowski”, s. 2, Nr 90 z 15 października 1937.
↑ SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 218, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .

Linki zewnętrzne

Stawczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 290 .
Stawczany na stronie Rady Najwyższej Ukrainy

[1] Станция Ставчаны. railwayz.info. [dostęp 2022-01-22]. (ros.).

[2] "Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z Archiwum tak zwanego Bernardyskiego we Lwowie - fundacji Alexandra hr. Stadnickiego, wydane staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego

[3] Ś. p. F. Machnowski. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 230 z 9 października 1937.

[4] Manifestacyjny pogrzeb ś. p. Feliksa Machnowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 232 z 12 października 1937.

[5] Zabójca podpalił dom i strzelał do ratujących. „Orędownik Ostrowski”, s. 2, Nr 90 z 15 października 1937.

[6] SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 218, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Stawczany

Historia

Inne osoby związane ze Stawczanami

Przypisy

Linki zewnętrzne

Portal di Ensiklopedia Dunia