|
Stefan Koziński
 Stefan Koziński (ur. 27 lipca 1902 w Sosnowcu, zm. 24 stycznia 1976 w Warszawie) – polski architekt, projektant budynków m.in. w Warszawie i Gdyni. ŻyciorysW 1929 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie napisał pracę dyplomową Pałac Prezydenta w Alejach Ujazdowskich u Czesława Przybylskiego[1]. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1969. W okresie międzywojennym brał udział w pracach studialno-projektowych Biura Studiów przy Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, wykonując projekty wzorcowe szkół powszechnych i gimnazjum ogólnokształcącego (1931–1935). Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w kampanii wrześniowej, następnie przebywał na Węgrzech, kontynuując (po okresie internowania) pracę architekta w Budapszcie orzy projektowaniu zakładów przemysłu chemicznego. Tam też założył koło SARP[2]. Po aresztowaniu przez Niemców, w latach 1944–1945 był więźniem Mauthausen-Gusen. Po wojnie kierował jedną z pracowni urbanistycznych w Biurze Odbudowy Stolicy. W latach 1953–1957 w Komitecie Urbanistyki i Architektury pełnił funkcję urbanisty rejonowego, następnie był zatrudniony w Instytucie Urbanistyki i Architektury (1957–1973). Pracował przy rekonstrukcji Zamku Królewskiego w Warszawie. Zaprojektował m.in. budynek ambasady Węgier w Warszawie[3], domy Spółdzielni „Kolektyw” z pracowniami rzeźbiarskimi na Saskiej Kępie[4], budynek YMCA w Gdyni[5] i Kościół św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Męczenników Rzymskich we Włochach. Wśród wielu prac konkursowych otrzymał m.in. wyróżnienie za projekt Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie, II nagrodę (zespołową) za projekt Stadionu X-lecia w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 284-6-14)[6]. Ordery i odznaczenia[7]
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||
