Sulpicjusz Sewer (święty)
Sulpicjusz Sewer (łac. Sulpitius Severus), inaczej Sulpicjusz I z Bourges (zm. 591 r.) – biskup Bourges, święty Kościoła katolickiego. ŻycieFakty z jego życia, uważane za wiarygodne, przekazał w Historii Franków Grzegorz z Tours. Zachowało się również kilka informacji zawartych w aktach synodów z VI wieku[1]. W XII wieku Gwibert z Gembloux napisał dwa żywoty świętego, w których dodał różne informacje (między innymi twierdził, że Sulpicjusz był uczniem świętego Marcina), ale ich wiarygodność jest odrzucana przez współczesnych badaczy[2]. Sulpicjusz Sewer pochodził z akwitańskiego rodu senatorskiego. Otrzymał bardzo staranne wykształcenie – zadziwiał współczesnych swoim talentem krasomówczym i umiejętnością pisania oraz przemawiania w prozie rytmicznej. Był jednym z najważniejszych współpracowników i doradców króla Franków Guntrama I, który w roku 584 mianował go metropolitą Bourges, odrzucając cztery inne kandydatury[1]. Wkrótce po wyświęceniu Sulpicjusz zwołał synod w Clermont, na którym rozstrzygnął spór pomiędzy biskupami Innocentym z Rodez i Ursicinusem z Cahors[1]. Uczestniczył też w synodzie z Macon z 585 roku. Zmarł w roku 591[3] . Według Martyrologium Rzymskiego święto Sulpicjusza Sewera obchodzono 29 stycznia[3] . W liturgii był wspominany jako biskup, który niestrudzenie głosił słowo Boże, dbał o moralność i odpowiednie wykształcenie duchowieństwa oraz był doskonałym administratorem. Relikwie świętego czczono do rewolucji francuskiej w katedrze w Bourges[4] . Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): |