|
Superpuchar Europy 1972
Superpuchar Europy 1972 – był to pierwszy nieoficjalny finał Superpuchar Europy. Pomiędzy zwycięzcą Pucharu Europy Mistrzów Klubowych AFC Ajax a zwycięzcą Pucharu Zdobywców Pucharów Rangers F.C. za sezon 1971/1972. Sam superpuchar był sponsorowany przez holenderski dziennik De Telegraaf bez aprobaty UEFY, ponieważ zespół Rangers był zawieszony na jeden sezon w pucharach UEFA z powodu niewłaściwego zachowania swoich kibiców, podczas finału Puchar Zdobywców Pucharów z Dynamem Moskwa. Superpuchar Europy odbył się formule dwumeczu, w którym każda drużyna rozgrywała jeden mecz na własnym stadionie a drugi na stadionie rywala. Pierwszy mecz się odbył 16 stycznia 1973 na stadionie Ibrox Stadium w Glasgow, a drugi mecz odbył się 8 dni późnej na stadionie Olympisch Stadion w Amsterdamie. Zwyciężył klub Ajaxu wygrywając dwumecz 6:3. Tło15 czerwca 1954 r. w Bazylei została utworzona (Unia Europejskich Związków Piłkarskich), mająca na celu zrzeszenie europejskich związków i tworzenie rozgrywek kontynentalnych w Europie. 2-3 kwietnia 1955 r. utworzono zarys turnieju klubowego w którym wystartowałyby najsilniejsze kluby z całej Europy. Inicjatorem był dziennikarz Gabriel Hanot francuskiego dziennika L’Équipe. 26 czerwca 1955 r. władze UEFY zgodziła się zorganizować turniej, zaakceptowały regulamin rozgrywek i nadała im nazwę Puchar Europy Mistrzów Klubowych (ang. European Champion Clubs' Cup)[1]. W sezonie 1960/1961 ruszył turniej klubowy dla zdobywców pucharu kraju pod patronatem UEFA i nosił on nazwę Puchar Zdobywców Pucharów (ang. Cup Winners' Cup). W 1972 roku Anton Witkamp dziennikarza pracujący dla De Telegraaf, zaproponował Jaap van Praagowi ówczesnemu prezesowi Ajaxu Amsterdam tworzyć nową rozgrywkę pucharową, która by wyłaniającą najlepszą drużynę Europy w piłce nożnej. Pomiędzy zwycięzcami Pucharu Europy Mistrzów Klubowych a Pucharu Zdobywców Pucharów za dany sezon. Swoją propozycję Anton Witkamp razem Jaap van Praagem z przedłożył Artemio Franchiowi ówczesnemu prezydentowi UEFA, początkowa władze UEFA zgodził na rozegranie Superpucharu UEFA, pomiędzy zwycięzcą Pucharu Europy Mistrzów Klubowych a zwycięzcą Pucharu Zdobywców Pucharów za sezon 1971/1972. Ostatecznie UEFA nie wyraziła aprobaty dla organizacji Superpucharu Europy, ponieważ ukarała zwycięzcę Pucharu Zdobywców Pucharów, klub Rangers F.C. dwuletnim zakazem występu w rozgrywkach międzynarodowych (ostatecznie zawieszenie to skrócono do jednego roku). W który 24 maja 1972 pokonał w finale Pucharu Zdobywców Pucharów, radziecki klub Dinamo Moskwa trzy do dwóch. Kara dotyczyła targnięcia na boisko po meczu świętujący kibiców „The Gers”. Wskutek czego John Greig otrzymał trofeum z rąk oficjeli UEFA w jednym ze stadionowych pomieszczeń. W związku z zachowaniem fanów szkockiej drużyny włodarze moskiewskiego klubu domagali się ponownego rozegrania finałowego pojedynku i choć początkowo ku takiemu scenariuszowi skłaniała się Europejska Unia Piłkarska, do powtórki nie doszło i Rangers zachował wywalczone na Camp Nou w Barcelonie trofeum[2]. Tydzień po zdobyciu Pucharu Zdobywców Pucharów z funkcji menadżera Rangers niespodziewanie zrezygnował William Waddell i postanowił zająć miejsce w zarządzie, a dotychczasowe stanowisko przekazał swojemu doradcy – Jockowi Wallace’owi, który oficjalnie nowym szkoleniowcem został 31 maja 1972 r. Ajaks Amsterdam wygrał Puchar Europy Mistrzów Klubowych, w tym samym obronił tytuł z sezonu 1970/1971, pokonując w finale Inter Mediolan dwa do zera, który był rozgrywany 2 czerwca 1972 na Stadionie Feijenoord w Rotterdamie. Ajaks Amsterdam i Rangers, uzgodniły, że rozegrają nieoficjalny Superpuchar Europy ramach odchodów 100-lecia powstania klubu Rangers. W formie dwumeczu, w którym każda drużyna rozgrywała jeden mecz na własnym stadionie a drugi na stadionie rywala[3]. Pierwszy meczPierwszy spotkania finału odbył się na stadionie Rangers Ibrox Stadium w Glasgow 16 stycznia 1973, frekwencja na stadionie wynosiła około 57 tysięcy widzów. Sędziował spotkanie był szkocki arbiter Alastair McKenzie. Pierwszy gol strzelił w 18. minucie Johnny Rep. Alex MacDonald 42. minucie doprowadził do remisu 1:1, dwie minuty później Johan Cruijff podwyższył prowadzenie Ajaksu. Po zmianie stron Tommy McLean zmienił Alfie Conna. W 65. minucie Piet Keizer został zastąpiony przez Heinza Schilchera, minutę później w szkockim zespole nastąpiła druga zmiana Graham Fyfe zastąpił Dereka Johnstone’a. Wynik ustalił Arie Haan, strzelając bramkę w 72. minucie podwyższając na 3:1 prowadzenie dla Ajaksu.
Drugi mecz Oba zespołu przed drugim spotkaniem rozegrały mecze ligowe oba wygrały po cztery do zera, Rangers wygrywał na swoim stadionie Kilmarnock F.C. A Ajax na wyjedzie z HFC Haarlem[5]. Mecz rewanżowy odbył się na Stadion Olimpijski w Amsterdamie 24 stycznia 1973, frekwencja na stadionie wynosiła około 26 168 widzów. Sędzią spotkanie był Niemiec Hans-Joachim Weyland. Pierwszy gol strzelił Alex MacDonald dla szkotów, 11. minucie wyrównał Arie Haan. W 35. minucie szansy na zdobycie gola wykorzystał Quinton Young, trzy minuty później wyróżniał Gerrie Mühren z rzutu karnego. Po przerwie nastąpił jedna zmiana Johnny Rep zastąpił Sjaaka Swarta. Wynik ustalił Johan Cruijff, strzelając bramkę w 78. minucie podwyższając na 3:2 prowadzenie dla Ajaksu. Tym sam holenderski klub wygrał dwumecz wynikiem 6:3.
Przypisy
Zobacz teżBibliografia
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
