Szarkowszczyzna Stara
Szarkowszczyzna Stara – dawniej majątek i kolonia. Obecnie część Szarkowszczyzny na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim. HistoriaW czasach zaborów w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1]. W latach 1921–1945 majątek i kolonia leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Szarkowszczyzna. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 17 osób, 11 było wyznania rzymskokatolickiego, 6 prawosławnego. Jednocześnie 3 mieszkańców zadeklarowało polską a 14 białoruską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny[2]. W 1931 majątek w 1 domu zamieszkiwały 23 osoby, kolonię w 4 domach 24 osoby[3]. Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Szarkowszczyźnie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Szarkowszczyźnie[4]. W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[5][6]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[7]. Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi. Uwagi
Przypisy
|