Szyroka strana moja rodnaja

Припев:
Широка страна моя родная,
Много в ней лесов, полей и рек!
Я другой такой страны не знаю,
Где так вольно дышит человек.

От Москвы до самых до окраин,
С южных гор до северных морей
Человек проходит, как хозяин
Необъятной Родины своей.
Всюду жизнь привольно и широко,
Точно Волга полная, течёт.
Молодым везде у нас дорога,
Старикам везде у нас почёт.

Припев

Наши нивы глазом не обшаришь,
Не упомнишь наших городов,
Наше слово гордое - товарищ,
Нам дороже всех красивых слов.
С этим словом мы повсюду дома.
Нет для нас ни чёрных, ни цветных.
Это слово каждому знакомо,
С ним везде находим мы родных.

Припев

Над страной весенний ветер веет.
С каждым днём все радостнее жить,
И никто на свете не умеет
Лучше нас смеяться и любить.
Но сурово брови мы насупим,
Если враг захочет нас сломать,
Как невесту, Родину мы любим,
Бережём, как ласковую мать.

Припев

Pripiew:
Szyroka strana moja rodnaja,
Mnogo w niej lesow, polej i riek!
Ja drugoj takoj strany nie znaju,
Gdie tak wolno dyszyt czełowiek.

Ot Moskwy do samych do okrain,
S jużnych gor do siewiernych moriej
Czełowiek prochodit, kak choziain
Nieobjatnoj Rodiny swojej.
Wsiudu żyzń priwolno i szyroko,
Toczno Wołga połnaja, tieczot.
Mołodym wiezdie u nas doroga,
Starikam wiezdie u nas poczot.

Pripiew

Naszy niwy głazom nie obszarisz,
Nie upomnisz naszych gorodow,
Nasze słowo gordoje - towariszcz,
Nam doroże wsiech krasiwych słow.
S etim słowom my powsiudu doma.
Niet dla nas ni czornych, ni cwietnych.
Eto słowo każdomu znakomo,
S nim wiezdie nachodim my rodnych.

Pripiew

Nad stranoj wiesiennyj wieter wiejet.
S każdym dniom wsie radostnieje żyt´,
I nikto na swietie nie umiejet
Łuczsze nas smiejat´sia i lubit´.
No surowo browi my nasupim,
Jesli wrag zachoczet nas słomat´,
Kak niewiestu, Rodinu my lubim,
Bierieżom, kak łaskowuju mat´.

Pripiew

Refren:
Rozległy jest mój kraj rodzimy,
Jest w nim wiele lasów, pól i rzek!
Nie znam drugiego takiego kraju
Gdzie tak swobodnie człowiek oddycha.

Od Moskwy do kraju rubieży,
Od południowych gór do północnych mórz
Człowiek żyje jak u siebie
W swej rozległej Ojczyźnie.
Wszędzie życie jest wolne i szerokie,
Tak jak Wołga swobodnie pływa.
Młodzież zawsze nas szanuje,
Starszy zawsze są przez nas szanowani.

Refren

Nasze pola są zbyt rozległe,
Naszych miast nie sposób zapamiętać
Nasze dumne słowo - towarzysz,
Jest najlepsze spośród pięknych słów.
Z tym słowem jesteśmy jak u siebie,
U nas nie ma "czarnych" i "kolorowych".
To słowo jest znane wszystkim,
Dzięki niemu zawsze znajdujemy przyjaciół.

Refren

Nad krajem wiosenny wiatr wieje.
Z każdym dniem żyje się coraz radośniej,
I nikt na świecie lepiej niż my nie wie
Jak się śmiać i kochać.
Ale poważnie zmarszczymy brwi,
Jeśli wróg spróbuje nas złamać,
Jak kobietę, kochamy naszą Ojczyznę,
Cenimy ją, jak czułą matkę.

Refren