Tadeusz Wesołowski (aktor)
Tadeusz Wesołowski właśc. Tadeusz Naglicki (ur. 5 lipca 1900 w Tarnowie, zm. 3 stycznia 1982 w Krakowie) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny. ŻyciorysUkończył seminarium nauczycielskie oraz Szkołę Dramatyczną Kazimierza Gabryelskiego w Krakowie. Na scenie debiutował ok. 1919 roku, najpierw w Teatrze YMCA, a następnie grał w Teatrze „Bagatela” (1919–1925). Ponadto występował w Teatrze Polskim w Katowicach (1922–1923). Uprawiał także tenis, występując w latach 1916–1925 w barwach Cracovii. Kolejne lata 1925–1939 spędził w Warszawie, gdzie grał w teatrach: Polskim, Małym, Narodowym, Nowym i Letnim oraz w Teatrze Ćwiklińskiej i Fertnera (sezon 1926/1927). Podczas II wojny światowej pozostał w stolicy, występując w teatrach jawnych (Bohema, Figaro, Kometa, Teatr miasta Warszawy, Nowy Miraż). Po wojnie powrócił do Krakowa, gdzie grał i reżyserował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego (1945–1946), Teatrze Kameralnym TUR (1946–1947), Miejskich Teatrach Dramatycznych (1947–1954) oraz od 1954 roku do 1971 roku – w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej. Na deskach tego ostatniego obchodził jubileusze 40-lecia (1959) i 45-lecia (1964) pracy artystycznej. W 1957 roku został uhonorowany Nagrodą artystyczną Miasta Krakowa, a w 1965 roku otrzymał tytuł Członka Zasłużonego SPATiF-ZASP. Od 1957 roku był członkiem Rady Seniorów KS Cracovia. Wystąpił również w dwóch spektaklach Teatru Telewizji (1963–1966) oraz siedmiu audycjach Teatru Polskiego Radia (1951–1971). Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim (sektor SC3-B-4)[1]. Filmografia
Bibliografia
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
|