Teodor Abel
Teodor Abel, także: Theodor Abel i Theodore Fred Abel (ur. 24 grudnia 1896 w Łodzi, zm. 23 marca 1988 w Albuquerque)[1] – amerykański profesor socjologii na Uniwersytecie Columbia oraz publicysta, poeta i fabrykant. ŻyciorysTeodor Abel urodził się w Łodzi jako syn Jadwigi z domu Lorenz[2] i fabrykanta Fryderyka Abla, posiadającego przędzalnię i tkalnię przy ul. M. Kopernika 57/59 w Łodzi[3]. Przed 1914 prowadził własną fabrykę przy ul. M. Kopernika 55[4]. W 1914 ukończył gimnazjum, a w 1915 podjął współpracę z redakcją „Neue Lodzer Zeitung” na zaproszenie Aleksandra Milkera. Na łamach gazety publikował wiersze okolicznościowe i artykuły dotyczące życia społecznego i kulturalnego Łodzi. Opisywał również krajobrazy wiejskie okolic Łodzi. Swoje artykuły sygnował podpisem „Th.A.”. Poezja Abla łączyła w sobie tematykę świąteczną, m.in. Świąt Bożego Narodzenia oraz tematykę cierpienia i niesienia pokoju na świecie[3]. W 1918 Abel przeprowadził się do Warszawy, gdzie studiował filozofię. Następnie uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, po której zamieszkał w Poznaniu, gdzie w latach 1921–1923 studiował socjologię pod opieką Floriana Znanieckiego[3]. W 1923 roku wyemigrował do USA, gdzie uzyskał dyplom magistra w 1925 i doktora w 1929 na Uniwersytecie Columbia. Od 1925 pracował jako docent socjologii Uniwersytetu Illinois w Urbanie. W latach 1929–1950 wykładał na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku jako profesor nadzwyczajny socjologii. W 1950 Został profesorem zwyczajnym socjologii w Hunter College przy City University of New York. Przeszedł na emeryturę w 1967[1]. Abel był członkiem i prezesem (w 1957) Eastern Sociological Society . Władał biegle językiem niemieckim, angielskim, rosyjskim i francuskim[1]. W swojej pracy naukowej zajmował się m.in. zagadnieniami obozów koncentracyjnych i nazizmu – badał życiorysy członków NSDAP. W 1934 wyjechał do Niemiec jako przedstawiciel Uniwersytetu Columbia. W Niemczech oferował nagrody członkom NSDAP za ich autobiografie uwzględniające przyczyny dołączenia do partii nazistowskiej[1]. Abel otrzymał około 700 esejów[5] od przedstawicieli różnych zawodów i warstw społecznych, w tym m.in. robotników, żołnierzy, antysemitów, przedstawicieli klasy średniej, rolników i urzędników[1]. Życie prywatneŻoną Teodora Abla była psycholog Theodora Mead Abel , którą poślubił w 1923. Para miała troje dzieci[2]. Publikacje
Przypisy
|