Share to:

 

Teodor Bobowski

Teodor Bobowski
ilustracja
podporucznik rezerwy piechoty podporucznik rezerwy piechoty
Data i miejsce urodzenia

22 października 1889
Berlin

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

19141940

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Jednostki

57 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
powstanie wielkopolskie
II wojna światowa:
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I stopnia

Teodor Bobowski (ur. 22 października 1889 w Berlinie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Stanisława i Marii z d. Berchiet[1]. Powołany do armii niemieckiej, walczył w I wojnie światowej[1]. Należał do konspiracji przedpowstaniowej w Wielkopolsce, był organizatorem (jeszcze przed powstaniem) brawurowej akcji wykradzenia Niemcom tajnej dokumentacji wojskowej, która trafiła potem w ręce aliantów[2]. Walczył w powstaniu wielkopolskim[3]. Tłumacz w misji angielskiej w czasie pobytu Ignacego Paderewskiego w Poznaniu[3]. Następnie w Wojsku Polskim, w szeregach 57 pułku piechoty walczył w wojnie 1920 r. Przeniesiony do rezerwy, przydzielony do korpusu oficerskiego OK VII[1].

W czasie kampanii wrześniowej 1939, po agresji ZSRR na Polskę, w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Osadzono go w obozie jenieckim w Kozielsku[1]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim i tam pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[4][5]. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[6]. W 1943 ciało Teodora Bobowskiego zostało zidentyfikowane w toku ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 1345[7][1][8], a przy zwłokach znaleziono kartę szczep. 1770[9]. Figuruje na liście wywózkowej 022/1 z 9 kwietnia 1940[1] i liście PCK (AM) 1345.

Życie prywatne

Był żonaty z Zofią z Kraszewskich i miał pięcioro dzieci – cztery córki i syna[1]. Należał wraz z żoną do Stowarzyszenia Kupców Chrześcijan w Poznaniu[10]. Pracował jako handlowiec, a następnie był urzędnikiem[11].

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[12][13][14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[15][16][17].

10 kwietnia 2011, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, został posadzony Dąb Pamięci na Osiedlu Warszawskim w Poznaniu[18], honorujący Teodora Bobowskiego. Umieszczono tam również tablicę pamiątkową z jego nazwiskiem.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 42.
  2. Rodziny Powstańców Wielkopolskich w TVP3 [online].
  3. a b Katyń 1940, BOBOWSKI, „Katyń 1940” [dostęp 2024-12-16] [zarchiwizowane z adresu 2024-05-25].
  4. 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
  5. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
  6. Historia Zbrodni Katynskiej [online] [dostęp 2024-12-10] (pol.).
  7. Auswärtiges Amt, „Amtliches Material zum Massenmord von Katyn“, 1943, s. 203 [dostęp 2024-12-16] (niem.).
  8. Katyń według źródeł niemieckich – 1943 r.. stankiewicze.com. [dostęp 2024-12-11].
  9. Lista imienna zaginionych w ZSRR polskich jeńców wojennych z obozów Kozielsk - Ostaszków - Starobielsk, „Orzeł Biały. Polska walcząca o wolność.” (42 (328)), pbc.uw.edu.pl, 16 października 1948, s. 4 [dostęp 2024-12-15] (pol.).
  10. Sprawozdanie Stowarzyszenia Kupców Chrześcijan w Poznaniu, Za lata 1913–1928, 1928, s. 17.
  11. Teodor Bobowski - ku pamięci. Ogrody Wspomnień. Cmentarz Internetowy [online], www.ogrodywspomnien.pl [dostęp 2024-12-16].
  12. Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 134 [dostęp 2024-12-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
  13. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  14. Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
  15. Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  16. Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  17. „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
  18. Stowarzyszenie Przyjaciół Szkoły im. Dąbrówki [online], www.dabrowka.poznan.pl [dostęp 2017-07-11].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya