|
Teodora (żona cesarza Teofila)
Teodora, gr. Θεοδώρα, cs. Prawiednaja Fieodora, carica greczeskaja (ur. ok. 810 w Elissie (Paflagonia), zm. 11 lutego 867) – cesarzowa bizantyńska, żona cesarza Teofila, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego. ŻyciorysTeodora była armeńską arystokratką i sama macocha cesarza Teofila wybrała ją na żonę dla niego. W 830 roku poślubiła więc Teofila i miała z nim siedmioro dzieci:
Po śmierci męża (842) była regentką w imieniu ich małoletniego syna – Michała III. W 843 zwołała synod, który przywrócił 11 marca[1] 843 kult obrazów. Została za to zaliczona w poczet świętych, a na pamiątkę[1] tego wydarzenia Kościół Prawosławny obchodzi święto zwane Niedzielą Ortodoksji. W 856 została obalona i resztę życia spędziła w klasztorze. Za jej rządów cesarstwo walczyło z naporem Arabów w Azji Mniejszej, Egipcie i na Sycylii. Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 11 lutego. Cerkiew prawosławna wspomina świętą 11/24 lutego[2], tj. 24 lutego według kalendarza gregoriańskiego[3]. W ikonografii święta przedstawiana jest w cesarskich szatach z koroną na głowie, spod której na ramiona i plecy spada jasna chusta. W jej stroju zwykle dominuje kolor czerwony i niebieski. Elementem wyróżniającym ją spośród innych świętych koronowanych kobiet, jest trzymana w obu dłoniach ikona Zbawiciela, którą w niektórych ujęciach zastępuje krzyż. Jej atrybutami są: pierścień i zły duch usiłujący pochwycić świętą za rękę[4]. Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): |
||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg){kind=icon}
